Stoere strijders in gevechtshouding, tientallen naast elkaar
Vorige maans schreef ik in de Volkskrant-rubriek ‘Alledaags kunst’ dat het zo jammer was dat ze zo goed als uit het straatbeeld zijn verdwenen. Maar zie, opeens hangen ze er weer, op peperbussen en elektriciteitskastjes: posters voor bokswedstrijden – voor grote evenementen als de Ben Bril Memorial, maar ook voor kleinere wedstrijden.
Er zit een vreemd soort schoonheid in de posters, die veelal worden gemaakt door dtp-ers, en niet door ontwerpers. Volgens een vast stramien: met stoere strijders in gevechtshouding, met gespierde bovenlijven die veelal voorzien zijn van imposante tatoeages. Een enkeling toont trots zijn kampioensriem.
Ze staan in vrijwel identieke houding, of het nu om ‘gewoon’ boksen gaat, om kickboksen of om muay thai: de armen over elkaar of in gevechtshouding, met twee gebalde vuisten. Tientallen naast elkaar, meestal niet al te fraai vrijstaand gemaakt, met om hun hoofd een glow, een soort stralenkrans, die helder afsteekt tegen de doorgaans diepzwarte, dreigende achtergrond. De belangrijkste, sterkste vechtjas staat in het midden, of is iets groter afgebeeld. Onder de boksers staan hun namen, soms gekoppeld aan een tegenstander. De naam van het gevecht staat meestal in grote kapitalen, en laat ook al weinig aan de verbeelding over: Victory or Hell, Slamm! of GLORY. Helemaal onderaan de poster prijken de logo’s van de sponsors die het evenement mogelijk hebben gemaakt: bouw- en tegelzetbedrijven, grand cafés, sportscholen en heel soms een omroep: RTL of EuroSport.
Maar het mooist van alles is de blik van de vechters. Die kijken stuk voor stuk zoals ze Mohammed Ali, Mike Tyson of een ander icoon eens hebben zien kijken op televisie, bij de persconferentie of de weging voor een titelgevecht: strak, über-cool, en voor de duvel niet bang.
Zo keken ze niet altijd. Lang geleden, de posters werden nog geschilderd, zag je bij Bep van Klaveren (‘Holland’s grootste bokskampioen aller tijden’) nog wel eens superieur lachje rond zijn mond. Die posters waren sowieso veel vriendelijker, door de handgeschreven letters, de achtergrondkleur (lichtblauw of wit) en door de bijna lieflijke beschrijvingen van de boksers. De posters spraken vooral de gewone, brave burgervaders aan: ‘Voorziet u tijdig van plaatsen om teleurstellingen te voorkomen’.
Het is een eufemisme, maar het imago van boksen is in de loop der jaren nogal veranderd.
