Compromisloze kerstfabel in korrelig zwart-wit
Een paar dagen voor de Nederlandse première deed ik een nagesprek in het Filmmuseum, pardon, in Eye, met de regisseur en cast van En waar de sterre bleef stille staan.
Het was een bijzondere avond; omdat Gust Van den Berghe een getalenteerde, zeer intelligente regisseur is. En omdat zijn cast, Jelle, Paul en Peter, bestaat uit amateurtoneelspelers die lijden aan het syndroom van Down. Aan mijn vragen lieten ze zich weinig gelegen…
Van den Berghe (1985, Borgerhout, België) baseerde zijn afstudeerfilm aan de RITS Hogeschool in Brussel op een mirakelspel van Felix Timmermans uit 1925, dat in vroeger tijden in veel Vlaamse dorpen werd opgevoerd in de dagen voor Kerst. Bruegheliaanse landschappen, gevat in korrelig zwart-wit, vormen het decor van de compromisloze kerstfabel. Ook de fraaie geluidsband draagt bij aan de magisch-realistische sfeer. En waar de sterre bleef stille staan was in 2010 geselecteerd voor de parallelsectie Quinzaine des Réalisateurs van het festival van Cannes; nadien werd de film bekroond met de Jo Röpcke Award op het festival van Vlaanderen-Gent en de prijs voor de beste regie op het festival van Athene.
