20ste Art Rotterdam: kleiner en grootser
Tot en met zondag staat heel Rotterdam in het teken van de beeldende kunst. Ook de complete Amsterdamse kunstwereld is er neergestreken voor Art Rotterdam.
Handig, zo lijkt het; pal voor de ingang van de kunstbeurs Art Rotterdam in de Van Nelle Fabriek is een metrostation verrezen. Maar het is een nep-station, gemaakt door de jonge Rotterdamse kunstenaar Willem de Haan. Woensdagmiddag werd de naar metrohalte Delfshaven gemodelleerde replica, bestaand uit onder meer een vast gezette fiets en een nepcamera, officieel geopend door de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb.
De kunstbeurs Art Rotterdam wil met het kunstwerk zijn ‘realistische én ontregelende’ kant laten zien. “Het werk laat je anders kijken naar de realiteit”, aldus Art Rotterdam-directeur Fons Hof, die bij de opening zei te dromen van een echte halte voor de deur.
Art Rotterdam is sinds jaar en dag de grootste en belangrijkste beurs voor hedendaagse kunst in Nederland, en leek de afgelopen jaren zelfs een beetje uit zijn voegen te groeien. Deze twintigste editie telt de beurs met ruim 90 galeries echter een kwart minder deelnemers dan vorig jaar. Dat is deels uit nood – de buitenruimtes bij de Van Nelle Fabriek worden verbouwd –, maar het pakt goed uit. De beurs is ‘compacter, intiemer en dynamischer’, in de woorden van directeur Hof.
Samenwerking staat deze jubileumeditie voorop; het is de bedoeling dat galeriehouders bezoekers doorverwijzen naar kunst bij andere galeries en er zijn stands met duopresentaties van kunstenaars van verschillende galeries. Ook in de nieuwe sectie NowForever, gecureerd door Hester Alberdingk Thijm van de Amsterdamse AkzoNobel Art Foundation, zijn werken van verschillende galeries samengebracht. Ze worden gepresenteerd op een podium van beursarchitect Tom Postma, uitgevoerd in vijf tinten grijs.
Net als de afgelopen jaren biedt Art Rotterdam weer onderdak aan Projections (videokunst), de New Art Section (13 jonge galeries) en de vier genomineerden voor de NN Group Art Award. Die kunstprijs ter waarde van 10.000 euro, te besteden aan verdere professionele ontwikkeling, werd op de openingsavond uitgereikt aan de Nederlandse Katja Mater. ‘Alles is doordacht’ aldus de vakjury over het werk van Mater, die in 2005 afstudeerde aan De Ateliers in Amsterdam en de parameters van fotografie en film onderzoekt.
Het Mondriaan Fonds is opnieuw present met Prospects & Concepts, waarop werk te zien is van 67 beeldend kunstenaars die in 2017 een Werkbijdrage Jong Talent ontvingen. Een van die jonge, veelbelovende kunstenaars is Elise ’t Hart, de eerste artist in residence van het Meertens Instituut en oprichter van het Instituut voor Huisgeluid, dat alledaagse geluiden verzamelt en archiveert.
Op Prospects & Concepts heeft ’t Hart een dependence geopend, met een collectie nieuwe geluiden van Art Rotterdam. De openingstoespraken van Aboutaleb en Hof hadden haar interesse niet. Tijdens de opbouw ving ’t Hart het karakteristieke geluid van krakende walkytalkies en het weggooien van kartonnen bekertjes in een prullenbak; tijdens de opening het inschenken van honderden glazen champagne.
Niet alleen Art Rotterdam is een mer à boire, elders in Rotterdam is nog veel meer kunst, design en fotografie te zien. In het HAKA gebouw in het Vierhavenskwartier is de designbeurs Object (125 presentaties van zo’n driehonderd ontwerpers), in LP2 op de Kop van Zuid is de fotobeurs Haute Photographie (werk van meer dan 60 kunstenaars, meegebracht door 14 galeries uit binnen- en buitenland). De Cruise Terminal biedt vier dagen onderdak aan de beurs QADE (meer dan 50 solopresentaties van kunstenaars en ontwerpers); in de bagagehal op dezelfde locatie is The New Current, een nieuwe tentoonstelling met video’s, sculpturen en performances van recent afgestudeerde kunstenaars. Joep van Lieshout opent zijn atelier en er zijn ‘hard-hat tours’ door het kunstdepot in opbouw naast Museum Boijmans van Beuningen.
10 must sees
Het met traditioneel Scandinavisch borduurwerk ingepakte strijkijzer van de Zweedse Ulla-Stina Wikander (Cokkie Snoei)
Het kinetische, abstracte, witte, naamloze werk van Martine Feipel en Jean Bechameil (NowForever)
John Robinsons naar Jheronimus Bosch’ Tuin der Lusten gemodelleerde zwart-witschilderij Ante-garden, boordevol verwijzingen naar andere meesters uit het Prado in Madrid (Division of Labour)
De kast met ‘zwevende planken’ en honderden van papier gemaakte voorwerpen van de Vlaming Johan De Wit (Kristof De Clerq)
De van aan elkaar geplakte geodriehoeken gemaakte lamp van designer Bertjan Pot (galerie dudokdegroot)
Het echte aquarium met Vietnamese kempvis en rode garnalen en trompe l’oeil erop van Niek Hendrix (Galerie Roger Katwijk)
Een serie van 25 foto’s van Guido van der Werve, afkomstig uit zijn videowerk Nummer negen (The day I didn’t turn with the world) uit 2008: een voor elk uur dat hij op de Noordpool stond voor zijn performance (Grimm)
Het gele, aan de muur geprikte duizenddingendoekje met de tekst ‘Niet zo’n sterk werk’ van Robbert Weide (Martin van Zomeren)
Het eerste portret van een vrouw (‘Francisca’, ze lijkt een beetje op Jacky Kennedy) van Alex van Warmerdam (Grimm)
De basketbal van Mike Moonen die eindeloos rondjes op de basket blijft draaien maar niet binnenvalt (Prospects & Concepts)
