Zintuiglijke video’s die voor verwarring zorgen
In beeld verschijnt een blote vrouwenbuik, van net onder de borsten tot aan de heupen; zachtjes beweegt de navel op haar ademhaling. Dan valt de donkere schaduw van een hand op de platte buik – dreigend, als in een film van Fritz Lang.
Het blijkt haar eigen hand. Ze plant ze beide in haar middel en begint vervolgens te wringen alsof ze een natte handdoek vast houdt. Steeds harder, keer op keer, en voor je ogen verandert het alleszins normale vrouwenfiguur in een soort van zandloper. De topjes van haar groen gelakte vingernagels kunnen elkaar voor en achter raken.
Koen Hausers Learn to love yourself maakt deel uit van een duo-expositie in Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond waarin het menselijk lichaam de hoofdrol speelt. De zintuiglijke video’s ogen in eerste instantie vertrouwd, maar zorgen bij nadere beschouwing voor onrust en verwarring.
Hauser (Rijswijk, 1972), die na zijn studie psychologie opleidingen volgde aan de KABK in Den Haag en de Rietveld Academie, zoekt de grens van de realiteit op, meestal door middel van digitale manipulatie. Niet zelden, echter, blijkt de werkelijkheid minstens zo vreemd als zijn gedachtenkronkels, zo tonen de kant en klare filmpjes die hij op internet vond.
Er zijn YouTube-beelden te zien van Indiase bodybuilders die hun lichaam net zo extreem hebben toegetakeld als de vrouw met de wespentaille, maar dan met behulp van halters en steroïden. Er is een fragment uit een Italiaanse zondagmiddagshow, waarin de meest-gepiercete vrouw van de wereld nog maar eens een sabel door haar al meermaals gepiercete tong wurmt. Naast haar lijkt de rondborstige, hoogblonde presentatrice met een strak getrokken gezicht opeens een heel gewoon mens.
Een tweede zaaltje van De Brakke Grond is ingericht als rouwcentrum, met twee rijen stoelen en een podium met twee boeketten witte lelies. Op de achterwand wordt een video geprojecteerd waarin de dode ligt opgebaard. Mahlers aangrijpende Ich bin der Welt abhanden gekommen draagt bij aan de serene sfeer.
In de gelijknamige video vloeit vrouwelijk over in mannelijk, dan weer zachtjes golvend, dan weer hard. Borsthaar verandert in borsten, een kaal mannenhoofd in een vrouwengezicht, oud in jong, levend in dood.
En langzaam maar zeker word je bevangen door emoties. Terwijl het leven gewoon verdergaat.
Koen Hauser, Ich bin der Welt abhanden gekommen. T/m 26-2 in Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond.
