jpekker

Wim van Krimpen maakt Kees Verwey-tentoonstelling bij de 175e verjaardag van Arti

IMG_7155

Vrijdagmiddag 19 december opent burgemeester Eberhard van der Laan in Arti de jubileumtentoonstelling Kees Verwey, Kijken is beleven. Hij is samengesteld door Wim van Krimpen.

“Dit is het mooiste wat er is; nu ontstaat de tentoonstelling. Dat is een feest!” Gast-curator Wim van Krimpen beent met grote passen door de tentoonstellingsruimte van Arti, waar nog tientallen in plastic verpakte werken van Kees Verwey tegen de felgekleurde wanden staan uitgestald. Hij pakt een van Verweys zelfportretten op en houdt het naast een ander. “Je moet al het werk bij elkaar hebben, vervolgens ga je op gevoel inrichten. Zo werkt dat. Puur op gevoel. Ik heb zojuist 50 doeken afbesteld. Ik had er 225 uitgekozen, maar meer dan 175 gaat nooit passen.”

Van Krimpen, voormalig galeriehouder en voormalig directeur van de Rotterdamse Kunsthal in Rotterdam, het Fries Museum en het Gemeentemuseum Den Haag, heeft bij de honderdvijfenzeventigste verjaardag van de kunstenaarsvereniging Maatschappij Arti et Amicitiae een overzichtstentoonstelling samengesteld uit het imposante oeuvre van oud Arti-lid Kees Verwey (1900-1995). Drie dagen voor de opening krijgen de karakteristieke stillevens, portretten, aquarellen en atelierstukken een voor een een plek aan de muren, die door schilder/beeldend kunstenaar Jan van der Ploeg onder handen zijn genomen.

“De expositie markeert het 175-jarig bestaan van Arti, dus ik wilde er echt een feest van maken. Daarom heb ik Jan van der Ploeg uitgenodigd. Zodra je hier naar binnen stapt, word je blij. Die kleuren, die indeling… fantastisch toch? En het is ook heimelijke kritiek op Arti. Ik toon Verwey, dat is natuurlijk heel erg Arti, maar ik plaats het wel in Jan van der Ploeg. Zodat ze hier ook in de gaten krijgen het bijna 2015 is.”

IMG_7148

Ze hebben hem erin gepraat, zegt Van Krimpen, Arti-lid sinds 1980. Met een schaterlach: “Alles pro deo, natuurlijk. Mijn hele leven is inmiddels pro deo. Ik heb er wel een paar keer spijt van gehad; Arti is een kunstenaarsvereniging en werken met een vereniging kan ik eigenlijk niet. Begrijp me niet verkeerd, ik kan prima samenwerken, maar alles overleggen is niet zo mijn ding. Ik heb een idee en dat voeren we dan uit! Vooruit, aan de slag!”

Zijn eerste idee was overigens een Breitner-tentoonstelling, maar dat bleek niet haalbaar omdat de beveiliging en klimaatbeheersing van Arti niet aan de hedendaagse museale standaard voldoen. “Ik was al heel ver met Breitner. Ik wilde de expositie aangrijpen om de boel hier eens goed in orde te maken. Daarvoor is ongeveer 2 miljoen nodig. Ik dacht aan een actie, maar daar zijn inmiddels ook alweer vier commissies voor benoemd… Mogelijk is het iets voor de Postcodeloterij, die doen ieder jaar paar extra projecten. Het is toch een unieke situatie hier. Als ik buitenlandse vrienden of kunstenaars over heb, en ze dit laat zien, valt hun mond open: middenin de stad een kunstenaarsvereniging met zo’n kapitaal gebouw, ingericht door Berlage!”

Toen Breitner niet haalbaar was, koos Van Krimpen voor Verwey. “Ik ben helemaal niet zo’n Verwey-man, ik ben meer van de hedendaagse kunst. Maar als ik er dan zo’n tijdje tussen zit, doet het me toch wel wat. Zo’n man die een leven lang niks anders heeft gedaan; die alleen maar obsessief met zijn kunst bezig was. Het was ook een praktische keuze, omdat ik als bestuurslid van de Stichting Kees Verwey over zijn werk kan beschikken. Ik ben door de lijsten heen gegaan en heb er van de 1000 gewoon 800 doorgestreept. Nee, ik heb niet alleen maar topstukken uitgekozen. Kijk. Verwey had een chaotisch atelier. Ik maak deze tentoonstelling ook chaotisch. tussen aanhalingstekens dan, er zit natuurlijk wel een gedachte achter. Kort samengevat: het is een impressie van een impressionist.”

IMG_7151

Van Krimpen laat het nagebouwde atelier van Verwey zien. “Dit gaat alleen maar over kunst” zegt hij dan. “Over kijken naar kunst. ‘Kijken is beleven’ was een kenmerkende uitspraak van Verwey. Daar gaat het om. Kijken.” Dan, wijzend op een muur met zelfportretten. “Wat denk je, moet ik kaartjes naast alle werken hangen. Nee, toch? Je ziet mensen alleen nog maar kaartjes lezen op tentoonstellingen. Ik denk dan vaak: zouden ze het schilderij nog wel zien? Op deze wand hangen twintig zelfportretten. Moet ik daar dan twintig bordjes naast hangen met ‘zelfportret’? Misschien doe ik hier en daar een jaartal.”

Vrijdag om 6 uur komt burgemeester Eberhard van der Laan de tentoonstelling openen. “Dat was ook nog een kwestie. Normaal gaan de flessen hier al tijdens de inloop open. Dat wilde ik absoluut niet. Pas als de burgemeester heeft geopend en is rondgeleid, wordt er geschonken. Klare zaak, vind ik, maar daar hebben ze hier heel veel moeite mee.”

IMG_7158

Vanaf zaterdag is de tentoonstelling geopend voor het publiek, óók voor niet-leden. “Normaal komen er hier twintig tot vijftig mensen per dag. Dat moeten er veel meer worden. Er wordt door collega’s vaak betoogd dat het niet alleen om de bezoekersaantallen gaat, prima, maar ik heb mijn loopbaan lang gezegd: het is ván de mensen en vóór de mensen. Er moeten veel mensen naar Verwey komen kijken. We hebben daarom een extra actie bedacht: onder de bezoekers wordt een originele aquarel verloot. Ik was gisteren even bij Christie’s; die hebben nu twee Verweys in de verkoop. De vraagprijs ligt tussen de 3000 en 5000 euro.”

Kees Verwey, Kijken is beleven. T/m 8/3/2015 in Arti et Amicitiae, Rokin 112. www.arti.nl