Veertien Nederlandse filmpjes in de Short Film Corner
Ik kreeg een mail, waarin Koen den Ouden me vroeg waarom ik in mijn stuk in Het Parool van 14 mei schrijf dat er geen Nederlandse inzendingen zijn op het filmfestival in Cannes. “Er wordt überhaupt in geen enkele krant gesproken over een Nederlandse inzending. Dit verbaast mij. De korte film Gedicht van Marc Eikelenboom met o.a. de acteur Peter Post stond op het festival en staat ook op de website van het festival in de festival corner vermeld. Afgelopen week is deze film vertoond en zeer positief ontvangen. Komt het vaker voor dat kleine films niet genoemd worden? Wellicht eens het vermelden waard?”
Hier is sprake van een misverstand.
De Short Film Corner is een fantastisch initiatief, laat daar geen misverstand over bestaan. Er zijn honderden kortfilms van jonge makers te zien, er worden talrijke conferenties, lezingen en workshops gehouden.
Maar de films die er draaien worden níet geselecteerd; ze maken geen deel uit van de officiële selectie. Er bestaat wel een onderdeel met kortfilms in het hoofdprogramma (courts métrages en cométition), en ook de parallelfestivals Quinzaine en Semaine selecteren korte films.
Het enige wat de organisatie van de Short Film Corner doet is schiften; alleen films die té slecht of amateuristisch zijn of anderszins tegen de goede smaak indruisen vallen af (“plusminus 20 procent”, aldus de organisatie), alle andere films krijgen een plek op de site en in de omvangrijke catalogus. En daar zijn geen kosten aan verbonden.
Er draaien veertien Nederlandse filmpjes in de Short Film Corner, waaronder de Oscar-inzending Sacred Defence van Nima Mohaghegh, het 48 Hour Film-project Don’t Kill The Messenger en het fraaie, eerder op het festival van Berlijn vertoonde Marc Jacobs van Sam de Jong.
Groot gelijk hebben de jonge makers, je bent gek als je film níet naar de Short Film Corner instuurt en niet naar Cannes komt om met andere makers te praten. En met een beetje mazzel wordt er nog over geschreven ook…
