The red turtle van Michael Dudok de Wit in wereldpremière in Cannes: “Krabben zijn van nature komisch”
“The red turtle was anders dan alle films die ik eerder heb gemaakt. Bij een korte film heb je één spanningsboog; zelfs als die niet zo goed in elkaar zit, vergeeft de toeschouwer je dat, want het duurt toch maar een paar minuten. Een lange film stelt andere eisen: je moet ervoor zorgen dat je de aandacht van de kijker gedurende de hele film vasthoudt. De balans is daarbij heel belangrijk; als het te stil wordt of er even te weinig gebeurt, loop je het gevaar dat het publiek zich gaat vervelen en dat zou onvergeeflijk zijn.”
Vandaag gaat op het festival van Cannes The red turtle in wereldpremière, de eerste lange animatiefilm van de Nederlandse animator Michael de Dudok de Wit. Hij is geproduceerd door de vermaarde Japanse Ghibli-studio en het Franse Wild Bunch en opgenomen in de tweede competitie Un certain regard.
The red turtle is een bij vlagen adembenemend sprookje over de mens en de natuur. Over een drenkeling die aanspoelt op een onbewoond tropisch eiland en een enorme rode schildpad, om precies te zijn, en twee kleine krabbetjes als vrolijke sidekicks. “Krabben zijn in werkelijkheid ook ongelooflijk vreemde diertjes; ze zijn van nature komisch, ook omdat ze in alle richtingen kunnen kijken en bewegen. Of ze takjes met bamboeblaadjes verslepen, weet ik niet, maar dat paste nu eenmaal in het verhaal.”
Zijn allereerste idee was: ‘een man alleen in de natuur’. Het was Dudok de Wit – die sinds 1974 in Engeland woont en werkt en in 2001 met Father and Daughter de Oscar voor beste korte animatiefilm won – ook direct duidelijk dat het geen Robinson Crusoe-verhaal moest worden. “Die man heeft maar één doel: hij wil naar huis. Dus moest er ook iets zijn dat hem op het eiland wil houden. Dat werd de rode schildpad.”
De rest van het verhaal kostte hem meer moeite. “Er waren teveel zwakke momenten. Daarom hebben we de hulp ingeroepen van de Franse scenarioschrijver en regisseur Pascale Ferran. De film begint vrij realistisch; alles zou jou en mij ook kunnen overkomen. Maar dan komt er een magische dimensie bij. Die omwenteling van alledaags realistisch naar magisch was te abrupt, en Pascale heeft me geholpen om ‘m precies goed te krijgen. Dat luisterde nauw, de voorbereidingen hebben daarom veel meer tijd gekost dan ik had gedacht.”
Dudok de Wit heeft heel veel research gedaan, hij keek rond op een tropisch eiland, en heeft eindeloos foto’s en filmpjes bekeken. “Vervolgens heb ik een soort destillaat gemaakt van de meest interessante aspecten: hoe bepaalde insecten bewegen, hoe de schaduw in het bos valt. Maar we zaten niet vast aan het realisme. Een rode schildpad bestaat bijvoorbeeld niet; je hebt wel warmbruine schildpadden, maar zo rood als in de film zijn ze zeker niet. Maar zij moest anders zijn dan de andere schildpadden, ze moest bijzonder zijn. En grafisch is het natuurlijk ook heel mooi; dat rood valt echt op in het kleurenpalet van de film.”
De productie van The red turtle was een les in nederigheid, aldus Dudok de Wit. “Ik begon met een zekere arrogantie aan het project; ik hoopte dat al mijn medewerkers ongeveer even goed zouden zijn als ik. Maar ik ontdekte al snel dat ze in menig opzichten veel beter waren; ze hebben zoveel toegevoegd wat ik nooit zelf bedacht had kunnen hebben.”
Het was vanaf de allereerste, vleiende brief die hij in 2006 van de vermaarde Japanse Ghibli-studio kreeg duidelijk dat The red turtle een auteursfilm zou worden, geen studiofilm. “De producten Isao Takahata en Toshio Suzuki hebben me wel geholpen, maar ze waren zeer duidelijk dat het mijn film was en dat ik besliste. Hayao Miyazaki is niet rechtstreeks betrokken geweest bij het project, maar ik heb hem wel ontmoet toen ik de studio heb bezocht. Dat was een heel mooi moment. Of hij de film gezien heeft, weet ik niet. Ik heb het drie weken geleden aan de Japanse tolk gevraagd. ‘Nog niet, wacht af’, antwoordde ze. Dus ik wacht af. Takahata en Suzuki hebben The red turtle natuurlijk wel gezien. Zij zijn heel tevreden, omdat-ie dezelfde sfeer en gevoeligheid heeft als de Ghibli-films waar zij zo van houden.”
The red turtle draait vanaf 7 juli in de Nederlandse bioscopen. Op 20 juni is er in EYE een speciale voorpremière in aanwezigheid van van Michael Dudok de Wit.
