Ter ere van de zestigste verjaardag van Jacques Tati’s filmklassieker Mon oncle maakte Yvonne Jagtenberg een prachtig, licht-subversief prentenboek.
De Franse regisseur Jacques Tati (1907-1982), zoon van een Russische vader en een Nederlandse moeder, maakte vier films rond zijn alter ego Monsieur Hulot, het een tikje wereldvreemde heerschap met een verfomfaaide regenjas, pijp, paraplu, hoed en een solex: Les vacances de Monsieur Hulot (1953), Mon oncle (1958), Playtime (1967) en Trafic (1971).
Het zijn stuk voor stuk films waarin Tati de snel veranderende maatschappij op de hak neemt – de voortschrijdende industrialisering en de steriele moderniteit in het bijzonder.
In Mon oncle, Tati’s eerste kleurenfilm, beleeft Monsieur Hulot dolle avonturen met zijn neefje Gérard, die met zijn ouders in een hypermoderne villa woont. Dat heeft nadelen: de designstoelen zitten niet lekker en de afstandsbediening waarmee werkelijk alles in huis wordt bediend, werkt niet.
De komedie werd in 1958 op het festival van Cannes bekroond met de Speciale Juryprijs, een jaar later won Mon oncle ook de Oscar voor beste niet-Engelstalige film – én het is de favoriete film van Mark Rutte, vertelde hij in 2010 in een interview met het maandblad Cosmopolitan.
Ter ere van de zestigste verjaardag van Mon oncle maakte kinderboekenauteur en Zilveren Penseelwinnaar Yvonne Jagtenberg een prachtig prentenboek: Mijn wonderlijke oom. Daarin moet Monsieur Hulot een dagje op zijn neefje Gérard en diens teckel Dali passen, in en rond Gérards ouderlijk huis, waar kattenkwaad verboden is, net als rennen door de tuin en indianenkreten uitslaan.
Monsieur Hulot houdt niet zo van oppassen. Van zijn keurige moeder moet Gérard op hém passen, zodat hij geen dingen doet ‘die je niet zomaar kan doen op straat’. ‘Maar mijn oom en ik passen niet op. Wij houden van andere dingen zoals acrobatiek. En wilde dieren temmen.’
Het licht-subversieve prentenboek is opgedragen aan Jagtenbergs vader, die er toen zij klein was genoegen in schiep Monsieur Hulot na te spelen en haar meenam naar de films van Tati. Het is een mooie combinatie; de humor en beeldtaal van Jagtenberg en Tati passen uitstekend bij elkaar. Haar fraaie ode nodigt bovendien uit Mon oncle (opnieuw) te bekijken.
Yvonne Jagtenberg, Mijn wonderlijke oom. Uitgeverij Rubinstein, €14,99, 44 blz.
