JP Ekker : Strand Texel, tussen Paal 16 en 17. Dinsdag 3 september 2013, 11.35 uur.

Strand Texel, tussen Paal 16 en 17. Dinsdag 3 september 2013, 11.35 uur.

Ieder jaar melden ruim honderd jongeren zich aan voor de officiersopleiding van de Koninklijke Marine. In de Teledoc Adelborsten volgt regisseur Walter Stokman (Dirty Window, Scena del Crimine, Beautiful in Beaufort-Wes, Based on a True Story) vier van hen: jongens en meiden van een jaar of achttien, die net het VWO of een HBO hebben afgerond en nu een wereld binnenstappen waarin het draait om traditie, hiërarchie en rituelen.

Om toegelaten te worden tot het korps Adelborsten dienen ze hun mobieltjes in te leveren, hun burgerkleren af te zweren en een transformatie te ondergaan van individu tot groepslid. Ook moeten de jongens zich kaal laten scheren en de meiden hun haar kort te laten knippen. Om zoveel mogelijk geaccepteerd te worden in deze bizarre groepsdynamiek lieten cameraman Jackó van t Hof en uitvoerend producent Steven Rubinstein Malamud zich ook kaal scheren. Met geluidsman Rik Meier valt niet te spotten; aan het weinige haar dat hij nog heeft komt niemand, ook geen aspirant-Adelborst. En bij Stokman was het niet nodig; hij hanteert zelf met regelmaat de tondeuse.

Vervolgens was de kleine crew klaar om deel te nemen aan de introductieperiode op Texel, waarin de jongeren kennis maken met de militaire basisprincipes van de marine en ze tot een ware eenheid werden gesmeed. Om 05.30 ging dagelijks de wekker, aansluitend was er ochtendgymnastiek op het strand en een ‘baksgewijs’, een soort appèl. Goed geschoren en gewassen, elke dag opnieuw.

Op een van de laatste dagen van deze pittige introductie moesten de aspirant-Adelborsten de zogenaamde ‘kettingmars’ lopen: tijdens een mars over het strand ‘vinden’ de jongens en meisjes een scheepsketting van 40 meter, die ze vervolgens moeten meeslepen. Ze weten niet hoelang, ze weten ook niet waar naartoe. De kettingmars is zowel fysiek als praktisch onuitvoerbaar en daarmee de ultieme test. Ook voor de crew, overigens, hoewel die door de research van een jaar eerder wist wat er stond te gebeuren.

Het ministerie van Defensie verleende volledige medewerking aan Adelborsten, waardoor de kijker een eerlijk en realistisch beeld van de introductie krijgt. Het is de bedoeling dat de film zal worden vertoond op festivals, maar eerst is hij – zoals alle Teledocs – te zien op televisie. ‘Niet weggestopt in de uithoeken van de avond, maar op prime time op de Nederlandse televisie.’

In het Teledocs-project werken het Filmfonds, het CoBO en publieke omroepen (in dit geval BNN) samen met onafhankelijke producenten (IJswater Films) om toptalent op het gebied van documentaire te stimuleren. Teledocs behandelen een eigentijds Nederlands onderwerp, dat op een prikkelende, toegankelijke en cinematografische manier wordt verteld en zijn bestemd voor een breed publiek.

Het project heeft al tot zeer uiteenlopende films geleid, waaronder Ouwehoeren van Rob Schröder en Gabrielle Provaas, Het geheim van de Hema van Yan Ting Yuen, Gesneuveld van Robert Oey en recent Nieuwe helden – In het hart van de Tour van Dirk-Jan Roeleven.

Tweet This Post