Plots ziet het overal zwart van de mensen en komen er steeds meer bij
“Plots ziet het overal zwart van de mensen en komen er steeds meer bij, alsof de straten maar één richting kennen. De meerderheid weet niet wat er is gebeurd, maar ze haast zich naar de plaats waar de meeste anderen zijn”, schrijft Elias Canetti in Massa en macht.
Deze passage vormt de basis voor Schwalbe zoekt massa, een voorstelling van het jonge theatercollectief Schwalbe in samenwerking met Productiehuis Rotterdam, die vrijdag- en zaterdagavond nog te zien is in Frascati.
Daarin betreden een stuk of dertig mannen en vrouwen het schaars verlichte, kale podium om rondjes te gaan lopen, met de klok mee. Ze dragen gympies, zo is te horen aan het gepiep dat zo nu en dan het monotone, opzwepende gestamp van de voeten doorbreekt.
Sommigen stampvoeten, anderen draaien hun rondjes uiterst lichtvoetig. Een oude man sloft, een nog oudere vrouw loopt de kantjes er vanaf. Hoewel ze eruit ziet alsof ze het niet lang meer zal maken, blijft ook zij maar meedraaien in het geheel.
Af en toe scheidt iemand zich af van de groep, sprint op hoge snelheid om de draaiende, dan weer vertragende, dan weer versnellende cirkel heen, om na een paar rondjes weer in de massa op te gaan. Zo gaat het maar door, enzovoorts et cetera. En inderdaad: er komen er steeds meer bij.
Schwalbe zoekt massa is een bijzondere theaterervaring, als je je eraan over kunt geven. Het vertelt geen verhaal van A tot Z, maar tientallen aanzetten tot verhalen over de tweestrijd die schuilgaat in ieder mens. Over de euforie die een individu kan voelen op het moment dat hij opgaat in de menigte; bij een concert, een bedevaartsoord of demonstratie. En over de angst die hij voelt voor de ongecontroleerde kracht van de massa. Die destructief kan zijn. Die in paniek om zich heen slaat. Die vertrapt, en in alles wat zich buiten hem begeeft een vijand ziet.
Schwalbe zoekt massa. 10-12 okt in Frascati Amsterdam, daarna onder meer in de Rotterdamse Schouwburg en Theater Kikker Utrecht.
