Onder de pastelkleurige oppervlakte worden grote thema’s aangeroerd
Een man en een vrouw kijken hoe de zon in de zee zakt. Onbeweeglijk. ‘Als je echt van me houdt, laten we dan een eed afleggen’, zegt een vrouwenstem. ‘Samen, hier en nu. Okee?’ ‘Okee!’, antwoordt een iets zwaardere vrouwenstem. Dan verandert het romantische plaatje in een brij van grijze stippen, de camera pant naar rechts, en er verschijnt een jonge vrouw in beeld, die staand voor de televisie de stemmen inspreekt, eerst van de vrouw, dan van de man – een paar tonen lager. ‘Okee, zeg me maar na: ik zal iedere dag leven alsof het de laatste is.’
Zo begint Me and You and Everyone We Know, het met de Speciale Juryprijs van Sundance en de Caméra d’or van het festival van Cannes bekroonde speelfilmdebuut van Miranda July. De multimediakunstenares, die het scenario schreef met behulp van een programma van internet, speelt zelf de hoofdrol: de conceptueel kunstenares Christine. Zij probeert haar werk in een galerie te krijgen, maar mag haar tape niet persoonlijk aan de conservatrice overhandigen – zelfs niet als ze bij toeval naast haar in de lift komt te staan. Ze moet hem maar opsturen, anders is de kans groot dat hij kwijt raakt. ‘Ik ben er zo dichtbij’, stamelt ze.
Het geluk lijkt voor het oprapen te liggen in Me and You and Everyone We Know, maar álle personages grijpen consequent mis. Jong en oud, man en vrouw, wit en zwart, iedereen worstelt met de wereld om zich heen en met zichzelf. Maar July brengt het manmoedige gepruttel met mededogen. Zelfs voor een goudvis in een plastic zakje, die bij het instappen per ongeluk op het dak van een auto is blijven staan, wordt een schietgebedje uitgesproken.
Het maakt Me and You and Everyone We Know tot een fragmentarisch, blijmoedig en melancholisch sprookje, waarin onder de pastelkleurige oppervlakte grote thema’s worden aangeroerd. Wie verder kijkt dan Christine’s zalmroze schoenen en de lichtbruine handdoekenset die door een meisje uit de buurt wordt gekoesterd, ziet een film over het moderne leven, over eenzaamheid, (mis)communicatie, en de kracht om door te gaan.
Me and You and Everyone We Know van Miranda July. Zaterdag 16 april, 0.20 uur, Nederland 2.
