Oerol heeft wel wat met Amsterdam. En vice versa.
‘Dat Terschelling iets met Amsterdam heeft blijkt wel uit het feit dat ze de hoofdweg blokkeren in de opbouwperiode van Oerol. Handig!’, twitterde Joop Mulder, creatief directeur en oprichter van Terschellings Oerol, vorige week.
Gekkigheid natuurlijk, zegt Mulder daags voor het festival; hij moest even zijn punt maken naar de lokale overheid: de weg moest dicht. En snel. “Maar Oerol heeft écht een sterke band met Amsterdam. Onze roots liggen daar. Oerol is 32 jaar geleden voortgekomen uit en gemodelleerd naar het Festival of Fools, een theaterfestival dat destijds jaarlijks in Amsterdam plaatsvond. Tijdens de winter zijn we vaak in Amsterdam voor overleg met groepen en artiesten. En tijdens het festival zit heel Amsterdam op Terschelling, natuurlijk.”
Vandaag begint de 32e editie van Terschellings Oerol. In ‘de Passage’, een wonderschone constructie op de strekdam bij de haven van West-Terschelling, gemaakt door beeldend kunstenaar Frans van der Horst.
De constructie van hergebruikt gekromd staal, touw en zeildoek heeft wel wat van futuristisch schip of het geraamte van een aangespoelde walvis; het landschapskunstwerk doet echter in de eerste plaats dienst als stoel. Met zicht op de haven of de Waddenzee kun je er door een draadloze koptelefoon luisteren naar Stravinsky’s 100 jaar oude Sacre du Printemps. In de bewerking van de Franse componist Pierre Sauvageot, die de instrumenten verving door samples van boot-, straat- en treingeluiden.
De opening gaat verder in het Bos van Hoorn, waar het Franse G. Bistaki-collectief een mix van dans, bewegingstheater, beeldende kunst en circus brengt. In lange leren jassen gestoken mannen jongleren virtuoos met dakpannen, terwijl het publiek wordt meegevoerd langs een parcours van gestapelde dakpannen, naar het Noordzeestrand, waar 5000 in het zand gestoken dakpannen een overweldigend patroon vormen.
De pannen staan er al een paar weken, de wind heeft intussen zijn werk gedaan: er zijn zandophopingen en horizontale vervormingen zichtbaar – een natuurlijke proces waaraan de duinen, de kustverdediging en het eiland hun bestaan danken. Mulder: “Oerol brengt het landschap dichterbij. Het thema van deze editie is ‘sense of place’; de ervaring van mensen met een specifieke setting, de associaties, gevoelens en sentimenten die een plek oproept. Wij bespelen het sentiment van de plek door er een nieuwe verbintenis mee aan te gaan.”
In de aanloop naar Oerol vond al een tweedaags seminar plaats, waarop vertegenwoordigers van het festival, Rijkswaterstaat, de Waddenvereniging, TU Delft, landschapsarchitecten en kunstenaars zich bogen over de vraag welke rol (landschaps)kunst kan spelen in het vergroten van de bewustwording van de Wadden als uniek werelderfgoed. Het seminar had direct resultaat: social designer Daan Roosegaarde en Oerol gaan een meerjarige samenwerking aan om innovaties in het waddenlandschap te realiseren. Mulder: “Het eiland als podium heeft vele facetten. Dat proberen we keer op keer nieuwe impulsen te geven.”
De komende tien dagen vinden er voorstellingen en optredens plaats over het hele eiland: op het strand, in duinpannetjes en in het bos, op de oude helihaven, de crossbaan en het voetbalveld, op straat en het schoolplein, in boerenschuurtjes en opslagloodsen. De kerk in Midsland is bezet door Toneelschuur Producties; het lijkt alsof de Occupy-beweging er is neergestreken. Firma Riekse Swarte maakte een voorstelling op maat voor het intieme West End Theater.
De komende tien dagen worden 50 duizend bezoekers verwacht; Oerol hoopt 130 duizend kaartjes te verkopen. In de voorverkoop mag dan een recordaantal kaartjes zijn verkocht aan de Vrienden van Oerol, er zijn iedere dag nog kaarten beschikbaar, aldus algemeen directeur Marelie van Dongen. “Zelfs voor de voorstellingen waarop de druk het grootst is, zoals de openingsvoorstellingen. En we verkopen ook dagarrangementen en routes met twee of drie voorstellingen.”
Mochten er tijdelijk toch geen kaarten beschikbaar zijn, dan is er altijd nog het eiland.
Mulder: “Amsterdammers komen hier ook voor de natuur. Gisteren twitterde de Terschellinger boerin Neeke: ‘Mevrouw, mevrouw! Mag ik even bij de koeien kijken, want ik kom uit Amsterdam’.”
Oerol. T/m 23/6 op geheel Terschelling.
