Niemand gaat naar een oude wedstrijd kijken!
Samen met zijn vader Adrian Porumboiu, die de wedstrijd leidde, keek de Roemeense regisseur Corneliu Porumboiu vorig jaar het integrale televisieverslag terug van de stadsderby tussen Dinamo en Steaua, de succesvolste voetbalclubs van Roemenië.
De wedstrijd werd gespeeld op 3 december 1988; een jaar vóór de revolutie (het onderwerp van Porumboiu’s geniale speelfilmdebuut 12:08 East of Bucharest) en ruim twee jaar nadat Steaua als eerste ploeg uit Oost-Europa de Europa Cup 1 had gewonnen (van Barcelona na strafschoppen).
Bij lijstaanvoerder Steaua deden schitterende spelers mee als Hagi, Lăcătuș en Petrescu; bij nummer 2 Dinamo speelde onder anderen Sabau, die in 1990 naar Feyenoord vertrok. Adrian Porumboiu (een scheidsrechter die zijn finest moment beleefde als vierde official bij de Champions League-finale tussen Ajax en AC Milan en nu eigenaar is van de Roemeense club FC Vaslui) was destijds 38 jaar, hij lijkt sprekend op Corneliu, die nu even oud is.
Wat hij er precies mee wilde wist Porumboiu op voorhand ook niet, hij had in ieder geval geen plannen de geluidsopname integraal te gebruiken. Het werd tóch een film, die begin dit jaar in wereldpremière ging in het Forum van het festival van Berlijn, en nu twee keer te zien is in EYE, dat The Second Game heeft aangekocht voor zijn collectie. Als opwarmertje voor het WK.
Het sneeuwt van de aftrap tot het laatste fluitsignaal, steeds harder, en de beeldkwaliteit is toch al slecht; de gele bal is soms nauwelijks zichtbaar. Het originele wedstrijdcommentaar is weggedraaid, in plaats daarvan praten vader en zoon over de voordeelregel, een niet gegeven strafschop en verbazen ze zich over de hardheid en techniek van beide teams.
Soms zeggen ze minutenlang niks; als ze het hebben over de achtergrond van beide ploegen (“Het leger tegen de geheime politie.” “Nee, de communistische partij tegen de communistische partij) gaat het ook een beetje over politiek.
“Je kunt hier geen film van maken; niemand gaat naar een oude wedstrijd kijken”, zegt vader Adrian op een gegeven moment. “We zullen zien”, antwoordt zoon Corneliu, die gewoon zijn iPhone opneemt als hij wordt gebeld. “Vind je niet dat deze wedstrijd op mijn films lijkt?”, vraagt hij zijn vader even later. “Het duurt lang en er gebeurt niks.”
Dat klopt.
En toch bewijst Corneliu Porumboiu zich met zijn anti-film (geen camerawerk, geen montage) andermaal als de meest interessante, meest radicale regisseur van de ‘nieuwe golf’ Roemeense filmmakers. Porumboiu kan zelfs films maken zonder camera en montage.
The Second Game van Corneliu Porumboiu. Met Corneliu Porumboiu en Adrian Porumboiu. De film wordt vertoond op de WK-Volkskrantdag, op 1 juni in EYE. Daarop zijn ook films te zien als Barbosa – The Man who Made Brazil Cry (Loch Phillipps, 2013) en Scouting for Zebra’s (Benoît Mariage, 2014).
