I’m the same I’m an other van Caroline Strubbe: ingetogen roadmovie zonder begin en zonder eind
I’m the same I’m an other is de opvolger van Caroline Strubbe’s veelgeprezen, zintuiglijke Lost Persons Area (2009), maar kan ook los worden gezien. Het is een minimalistische, suggestieve en sfeerrijke kruising tussen een psychologisch drama en een roadmovie, over een slonzige Hongaar en een jong, obsessief-compulsief meisje. Veel zeggen de twee niet, maar gaandeweg ga je toch met ze meevoelen – zoveel zelfs dat je benieuwd raakt hoe het verder met ze zal gaan; dus uitkijkt naar het derde deel, dat nog gemaakt moet worden. > mijn recensie staat op VPRO Cinema.
