“Ik ben vorige week nog gebeld voor een rol in Rambo 34”
“Grappig dat je dat zegt… ik ben vorige week nog gebeld voor een rol in Rambo 34. Ik heb ze gezegd dat ik het alleen doe als ik Rambo 35 en 36 ook mag doen.” Getapt, zonder een spoor van zenuwen, alsof hij al jaren meedraait, pareerde de Belgische rijzende ster Matthias Schoenaerts de als statement verpakte vraag tijdens de overvolle persconferentie van Jacques Audiard’s meeslepende drama De rouille et d’os (‘roest en botten’). Een journaliste merkte op dat Schoenaerts met zijn geweldige fysiek en uiterlijk én zijn acteerkwaliteiten gemakkelijk een rol als superheld kon opeisen in een Hollywood-actiefilm. Of hij soms al plannen had?
De pas 34-jarige Schoenaerts, die eerder indruk maakte in het voor een Oscar genomineerde groeihormonen-drama Rundskop legde vervolgens omstandig uit dat hij geen haast heeft, en de tijd wil nemen om de juiste keuzes te maken, want ja, er komt van alles op hem af, en daar zitten heel spannende dingen bij.” Zijn tegenspeelster, de Franse Marion Cotillard, voorspelde hem alvast een glanzende toekomst, zoals acteurs als Leonardo DiCaprio en Daniel Day-Lewis, met wie ze eerder werkte. “Vanaf de eerste dag op de set voelde ik dat hij uniek en uitzonderlijk is. Al bij onze eerste ontmoeting viel zijn enorme charisma op.”
Cotillards lofuitingen aan het adres van Schoenaerts mochten dan een tikje obligaat zijn, ze waren wel terecht. Béide acteurs overtuigen in het aangrijpende (melo)drama, gebaseerd op een bundel met duistere korte verhalen van de jonge Canadees Craig Davidson. De personages creëerde Audiard overigens zelf, het was de regisseur, die drie jaar geleden in Cannes de Grand Prix won met het duistere gevangenisdrama Un Prophète, vooral te doen om de sfeer en de setting van de verhalen. En eigenlijk, zo vertelde hij, was hij op zoek naar een niet-professionele acteur voor de hoofdrol, maar toen hij Rundskop zag was hij verkocht.
De Oostenrijkse misantroop Ulrich Seidl doet meestal niet anders; maar voor de hoofdrol in Liebe, het eerste deel van zijn Paradies-trilogie, koos hij juist een ervaren actrice: Margarethe Tiesel. Zij speelt Teresa, een ongelukkige Oostenrijkse vrouw die in Kenia op zoek gaat naar echte liefde, waar haar Westerse leeftijdsgenoten genoegen nemen met betaalde seks. Een script kreeg Tiesel niet, Seidl maakt fictie op een documentaire-manier en is altijd op zoek naar ‘onverwachte momenten’.
“Ik wist dat het een rol was die extreem veel vraagt. Een volslanke vrouw van in de vijftig, die niet voldoet aan onze Westerse schoonheidstandaard, en naakt- en seksscènes heeft met jonge zwarte mannen. We hebben bijna een jaar gezocht… Margarethe was een lot uit de loterij.”
