jpekker

Het Groene Strand is weer de toonkamer van Oerols laboratoriumfunctie

Wadland_foto Anke Teunissen

Vrijdagmiddag wordt het 33e Oerol officieel geopend. Het festival legt tien dagen lang een laag van verbeelding over het Terschellinger landschap. Zo wordt een kwelder een Mondriaan.

Doedens_foto Anke Teunissen_0621226257

“Toeter maar Joop!”, roept Bruno Doedens. Het bovenlijf van Doedens, artistiek leider van Stichting Landschapstheater en Meer (SLeM), steekt uit het open dak van de jeep van Oerols creatief directeur Joop Mulder.

Mulders jeep – op de zijkanten staat met grote letters Oerol – draait stationair op de Noordsvaarder, een natuurgebied ten westen van West-Terschelling. Daar is vorige maand door studenten, onder meer van de Academie van Bouwkunst Amsterdam, met ‘watervertragende bouwsels’ van wilgentenen het zogenaamde Wadland geconstrueerd, waarmee inzichtelijk wordt gemaakt hoe kwelders ontstaan.

jeep

Doedens liet zich voor het labyrint van takjes, met een omvang van 150 bij 150 meter, inspireren door Piet Mondriaans abstract-kubistische schilderij Pier en oceaan (Compositie nr. 10) uit 1915. “Als de mens toch het landschap vormt, waarom dan niet in de vorm van cultureel erfgoed?”, aldus Doedens. “Op deze manier worden allerlei zaken met elkaar verbonden”, vult Mulder aan. “Wetenschap, natuur, kunst, cultuur en landschapsvorming. Dit is ‘sense of place’ in optima forma!”

Als Mulder zijn claxon indrukt, zet het publiek dat rondom het Wadland staat opgesteld zich in beweging. Op blote voeten. Ze hebben van Doedens de opdracht gekregen ‘het werk te verkennen, erin te verdwalen en het wad te ondergaan’. En foto’s te maken – een overbodige opdracht. Doedens ziet vanuit de jeep dat het goed is, als een veldheer zijn troepen overziet.

slem

De dagen voor het festival bestond het publiek uit deelnemers aan een Oerol-symposium over culturele landschapsontwikkeling: wetenschappers, beleidsmakers, kunstenaars, studenten, organisatoren van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018. Vanaf vrijdag kan ook het ‘gewone’ Oerol-publiek een kijkje komen nemen op de Noordsvaarder en het Groene Strand.

Daar stond de voorgaande edities nog een enorm podium waar bandjes speelden en dj’s tot ’s avonds laat plaatjes draaiden. Voor een publiek dat nauwelijks naar andere, échte Oerol-voorstellingen ging. Deze 33e editie, die vrijdagmiddag wordt geopend door de Friese commissaris van de Koning John Jorritsma, hebben Oerol en SLeM er dus het Wadland geconstrueerd, en staat er een kerkje dat onderdak biedt aan een tentoonstelling over landschapskunstprojecten en info over Leeuwarden 2018.

Kerkje

Bp4iARUCEAAXdRF

Spinvis speelt op de Noordsvaarder Kintsukuroi, een ‘gedanste opera’ over een seismoloog die onderzoek doet voor de kust van Japan. “Het onmetelijke uitzicht accentueert de nietigheid van de mens”, aldus Spinvis.

Het Noord Nederlands Toneel en Sarah Moeremans proberen er een extra laag aan te brengen in hun stuk over een klokkenluider – vrij naar Ibsen. En Lotte van den Berg voert er in haar verstilde, vijf uur durende voorstelling Building conversation prikkelende gesprekken met het publiek over de kunst van het gesprek.

Betonning

Het muziekprogramma is van het Groene Strand verplaatst naar een andere locatie in West, De Betonning, die de rest van het jaar dienst doet als opslag voor de bewegwijzering voor de scheepvaart op de Waddenzee. Er mogen dan ruim 2000 handtekeningen zijn aangeboden waarmee voor het behoud van het muziekpodium op het Groene Strand wordt gepleit, artistiek leider Kees Lesuis ziet alleen maar voordelen. “De Betonning is een prachtige nieuwe locatie en we kunnen het Groene Strand eindelijk weer gebruiken als toonkamer van de laboratoriumfunctie van Oerol.”

Nu locatietheater snel aan betekenis inboet, wil Oerol doorpakken met Sense of place. “Elk theaterfestival doet tegenwoordig wel iets met locatietheater, maar vaak speelt de locatie niet per se een rol van betekenis. Sense of place gaat meer over het verhouden tot een locatie en de bewustwording van een plek”, aldus Lesuis. “Het is een inhoudelijke lijn in het hele programma, die de komende jaren alleen maar prominenter zal worden.”

Slem2

Ook het enorme landschappelijke project Wadland blijkt slechts een voorstudie; het is de bedoeling dat er de komende jaren een vijftig keer zo grote Mondriaan-kwelder wordt gemaakt in een buitendijks gebied bij Striep, ten zuiden van Midsland. “Naar Mondriaan”, expliceert Doedens. “Het wordt géén exacte Mondriaan.”

Dat Mondriaan bepaald niet heilig is, blijkt uit het feit dat Pier en oceaan de komende dagen nog een kunstgreep zal ondergaan. Het festival, dat tien dagen lang een laag van verbeelding over het Terschellinger landschap legt, nodigt zijn publiek dan uit het kwelderkunstwerk te betreden in rode, gele en blauwe jasjes en shirts. Doedens: “Door een van zijn vroege werken te combineren met het late, veel bekendere Victory Boogie Woogie maak ik mijn eigen Mondriaanse schilderij.”

Terschellings Oerol duurt t/m 22/6.

EkkerMulder01

EkkerMulder02

EkkerMulder03