Gouden Palm opnieuw voor Michael Haneke
Michael Haneke heeft zondagavond in Cannes de Gouden Palm gewonnen met zijn aangrijpende, tedere en humane drama Amour. “Je suis très heureux”, zei de 70-jarige Oostenrijkse regisseur, die de prestigieuze prijs drie jaar geleden ook al had gewonnen met Das weisse Band. “Ik wil graag festivaldirecteur Thierry Frémaux bedanken, die me opnieuw de kans heeft gegeven aan deze prestigieuze competitie mee te doen. Ik dank mijn vrouw en alle fondsen die deze film mogelijk hebben gemaakt. Maar bovenal gaat mijn dank uit naar mijn geniale acteurs, Jean-Louis Trintignant en Emmanuelle Riva: het is hún film.” Het drietal ontving een staande ovatie.
De 81-jarige Trintignant en de 85-jarige Riva spelen twee gepensioneerde muziekleraren. Zij wordt getroffen door een hersenbloeding, hij neemt de zorg voor haar op zich. Tot het bittere einde, in een sobere film die zich bijna in zijn geheel in het Parijse appartement van het koppel afspeelt. Trintignant en Riva zijn beiden groots; dan weer kwetsbaar, dan weer bokkig, maar altijd invoelbaar.
Amour was de grote favoriet onder de critici; het drama voerde de poll aan onder internationale filmcritici in het vakblad Screen International (met een gemiddelde van 3,3 op een schaal van 0 tot 4) en die van de Frans critici, die dagelijks hun mening gaven in Le film français. Distributeur Cinéart brengt de film dit najaar uit in de Nederlandse bioscopen.
Er dongen 22 films mee naar de Gouden Palm; de jury stond deze editie onder leiding van de Italiaanse acteur en regisseur Nanni Moretti, die vooraf had laten weten dat hij op zoek zou gaan naar films die hem “verrassen”. Toch gingen ook alle andere prijzen naar oude bekenden. De Grote Prijs, de op een na belangrijkste prijs van het festival, schonk Moretti cum suis tot veler bevreemding aan de niet al te scherpe satire Reality van zijn landgenoot Matteo Garrone (die in 2008 dezelfde prijs won met het veel geslaagdere Gomorrah), waarin een Napolitaanse visverkoper de realiteit uit het oog verliest bij zijn pogingen om deel te nemen aan Grande Fratello, de Italiaanse pendant van Big Brother. De Juryprijs, zeg maar de bronzen medaille, ging naar The Angels’ Share van de Brit Ken Loach, een goedgemutste kruising tussen een heistfilm en een sociaal drama. Het was de 11e keer dat Loach meedong naar de Gouden Palm, een record; in 2006 won hij de prijs met The Wind That Shakes the Barley.
De Mexicaan Carlos Reygadas (in 2007 winnaar van de Juryprijs met Stellet Licht) won zeer verrassend de prijs voor de beste regie met het weggehoonde Post Tenebras Lux, een zeer persoonlijke, ruige en associatieve verhandeling waarin existentiële gesprekken worden afgewisseld met in de computer gemaakte beelden van een vuurrode, zich als de Pink Panther voortbewegende duivel. De Roemeen Cristian Mungiu (die in 2007 de Gouden Palm won met 4 maanden, 3 weken en 2 dagen) kreeg de prijs voor het beste scenario voor Beyond the Hills.
De beide hoofdrolspeelster in dit zeer nauwgezette drama over liefde, opoffering, trouw en volharding, Cosmina Stratan en Cristina Flutur, deelden de onderscheiding voor beste actrice. De Deen Mads Mikkelsen, nog het bekendst als schurk in de James Bond-film Casino Royale, werd al even terecht bekroond als beste acteur. In The Hunt van Thomas Vinterberg speelt hij een kleuterleider wiens leven van het ene op het andere moment in een nachtmerrie verandert als hij wordt beschuldigd van seksueel misbruik.
De federatie van filmjournalisten bekroonde het net als Post Tenebras Lux met een bijdrage van het Filmfonds tot stand gekomen oorlogsdrama In the Fog van de Oekraïner Sergei Loznitsa en Beasts of the Southern Wild van de pas 29-jarige Amerikaan Benh Zeitlin. Het fantasierijke Beasts of the Southern Wild, opgenomen in de tweede, alternatieve competitie Un certain regard, won tevens de Gouden Camera, de prijs voor het beste debuut. Het was de enige officiële prijs die deze editie naar Amerika ging.
