Gouden Palm 67e editie Cannes voor Nuri Bilge Ceylans Winter Sleep
Winter Sleep van de Turkse regisseur Nuri Bilge Ceylan is op het festival van Cannes bekroond met de Gouden Palm. Ceylan kreeg zijn onderscheiding zaterdagavond uit handen van Uma Thurman en Quentin Tarantino, naar Cannes gekomen voor een bijzondere vertoning van Pulp Fiction, die twintig jaar geleden als beste film werd onderscheiden.
“Dit is een enorme verrassing” zei Ceylan, die in Cannes al een karrenvracht onderscheidingen binnensleepte met zijn vorige films Uzak (2002; Grote Prijs en de Acteursprijs), Iklimler (2006; prijs van de internationale filmkritiek), Three Monkeys (2008; Beste regie) en Once Upon a Time in Anatolia (2011; Grote Prijs).
Dat viel dus wel mee; Winter Sleep, die dit najaar in de Nederlandse bioscopen wordt uitgebracht, was voor aanvang van het festival al de grote favoriet van de bookmakers en scoorde goed bij de meeste critici; de FIPRESCI, de internationale organisatie voor filmjournalisten, gaf zijn prijs ook aan Ceylans 196 minuten durende, messcherpe drama.
“Ik was bang. Ik zei tegen de andere juryleden dat ik vast en zeker naar het toilet zou moeten”, aldus juryvoorzitter Jane Campion na de uitreiking. “Maar de film greep me volledig. Winter Sleep is meesterlijk en meedogenloos.”
Winter Sleep vertelt over een zelfgenoegzame voormalige acteur die met zijn vrouw vanuit de stad naar het wonderschone, maar straatarme Cappadocië is gekomen om het hotel van zijn overleden vader te runnen. De lethargische intellectueel schrijft er columns voor het lokale sufferdje; de rest van zijn tijd gaat verloren aan ellenlange discussies met zijn vrouw, zijn zus en met buurtbewoners die hem huurpenningen schuldig zijn.
De tweede prijs van het festival, de Grote Prijs, ging verrassend naar Le Meraviglie, een persoonlijke familiefilm van de Italiaanse Alice Rohrwacher. De Juryprijs, ofwel de ‘bronzen medaille’, werd gedeeld door het Canadese wonderkind Xavier Dolan en de – opnieuw afwezige – Frans-Zwitserse Nouvelle Vague-veteraan Jean-Luc Godard. Zij kregen hun prijzen respectievelijk voor het in een vierkant kader gevangen moeder-zoondrama Mommy en Adieu au langage, een diepgravende, maar humorrijke beeldenstorm in 3D.
De Amerikaan Bennett Miller won met zijn ingetogen worsteldrama Foxcatcher de prijs voor de beste regie; de Russen Andrey Zvyagintsev en Oleg Negin kregen de prijs voor het beste scenario voor Leviathan, over een kleine man die wordt vermorzeld als hij het op durft te nemen tegen een corrupte burgemeester die zijn begerig oog heeft laten vallen op de grond waarop zijn zelfgebouwde huis staat.
De Britse acteur Timothy Spall werd tot beste acteur bekroond voor zijn vertolking van de grommende en brommende landschapsschilder William Turner in Mike Leighs biopic Mr. Turner (Spall bedankte de regisseur met wie hij al 33 jaar samenwerkt en vertelde dat hij s’ ochtends nog op zijn boot in Medemblik zat). De Amerikaanse Julianne Moore kreeg de prijs voor de beste actrice, voor haar rol als actrice-op-haar-retour in David Cronenbergs Hollywood-satire Maps to the Stars.
Dat betekende dat de alom getipte Marion Cotillard (Deux jours, une nuit) misgreep, en dat de Belgen Jean-Pierre en Luc Dardenne, die kans maakten op hun derde Gouden Palm, voor het eerst in hun lange carrière zonder een enkele onderscheiding uit Cannes huiswaarts keerden.
Bescheiden Nederlands succes was er wel: Jauja van de Argentijn Lisandro Alonso, gecoproduceerd door de Nederlandse Ilse Hughan, werd een dag eerder al door de FIPRESCI bekroond als beste film uit de tweede competitie Un Certain Regard.
