Goldie van Sam de Jong: van Amsterdam-Noord naar New York
De Amsterdamse regisseur Sam de Jong trok na zijn succesfilm Prins naar New York. Daar maakte hij Goldie, met een Amerikaanse cast en crew. De film ging begin dit jaar in wereldpremière in Berlijn, nu is ie te zien op het Parool Film Fest
“Vrij lang was het heel onwerkelijk. Toen ik door mijn afstudeerfilm in Los Angeles belandde, heb ik al eens ervaren dat mensen hier veel beloven, maar dat ze dat niet per se waarmaken. Maar in dit geval hing ik al snel aan de lijn met een advocate om een werkvisum te regelen. Toen dacht ik: o, het gaat blijkbaar echt gebeuren. Ik kreeg bovendien geld voor research en het schrijven van een scenario, wat hier vrij uitzonderlijk is, omdat scripts meestal eerst worden geschreven in de hoop dat je ze achteraf kunt verkopen. Dit was dus anders; ik merkte al snel dat ik een traject inging waarbij de mensen de daad bij het woord voegden.”
Het klinkt als een jongensboek, het verhaal van Sam de Jong (32) uit Amsterdam-Noord. In 2012 studeerde hij af aan de filmacademie met Magnesium, die meermaals werd bekroond en werd geselecteerd voor het Sundance Film Festival. Vervolgens maakte hij de korte film Marc Jacobs, die in 2014 op de het festival van Berlijn meedong naar de Gouden Beer. Een jaar later werd zijn speelfilmdebuut Prins uitverkoren om de sectie Generation van de Berlinale te openen.
De Jong vertrok vervolgens naar New York, om daar een film te maken voor de vermaarde studio 20th Century Fox. Dat werd Goldie, een rauw sprookje over een eigenzinnig meisje met een kaalgeschoren hoofd en een enorme spleet tussen haar voortanden, dat ervan overtuigd is dat een optreden in een videoclip al haar problemen zal oplossen.
“Mensen van 20th Century Fox hadden Prins gezien. Ze zeiden me dat ze ‘m zouden hebben gekocht en uitgebracht als ie in het Engels was geweest. In het najaar van 2016 ben ik naar New York verhuisd. Daar ben ik veel gaan rondlopen, researchen en schrijven. Ik wilde iets vertellen over een jong iemand die heilig gelooft in de helende kracht van zelfexpressie; popcultuur als oplossing voor een benard probleem. Dat idee had in New York nog veel meer raakvlakken dan in Amsterdam, want de extremen zijn er vele malen groter.”
De Jong werd gekoppeld aan de casting directors die ook aan Andrea Arnolds American Honey hadden gewerkt; zij stelden hem voor aan Slick Woods, een meisje dat modellenwerk deed nadat ze jarenlang op straat had geleefd. “Ze lieten me moodboards zien met gezichten. Toen ik dat van haar zag, zei ik direct: Woh! Wie is dit!? Slick heeft zo’n bijzondere uitstraling. Toen we begonnen te kletsen, bleken we veel dezelfde ideeën te hebben. Ze was al snel enthousiast om de hoofdrol te spelen – als de film tenminste gefinancierd zou worden. Verder was ze vooral druk met haar eigen carrière.”
Die carrière nam een enorme vlucht toen Woods een rolletje kreeg in een kledingcampagne van Kanye West en Rihanna haar koos als gezicht voor haar cosmeticalijn. “Ik dacht: het moet nu niet heel lang meer duren, anders ben ik haar kwijt. Aan de andere kant: ze vond het te gek om de hoofdrol in een speelfilm te spelen. Ze was ook enthousiast over Prins, dat vond ze een mooie, dromerige film, en ze vond het interessant dat ik uit Europa kom en daardoor misschien een andere blik heb op het onderwerp. En ze had zelf ook genoeg te vertellen over het probleem dat in de film wordt aangesneden. Dat er zoveel jonge kinderen zonder stabiele basis in zo’n grote stad wonen, weet zij als geen ander.
De Jong maakte zijn film met een volledig Amerikaanse crew, onder wie een aantal grote namen: de titeldesigners van Juno, de componist van The Rider en twee executive producers die al twintig jaar samenwerken met Spike Jonze. “Dat is wel apart, dan schud je opeens de hand van Spike Jonze. Maar iedereen kent hier wel iemand, eigenlijk doet dat me niet zoveel, omdat dat geen garantie is dat mijn eigen film goed zou worden. Ik was me bewust van het feit dat ik de buitenstaander was, en wilde me daarom omringen met mensen die die wereld goed kennen en van wie ik kon leren. Het leek me ook wel gezond een keer met allemaal nieuwe mensen te werken. Maar het was verder niet zo’n probleem hoor, de taal op de set is universeel.”
Goldie draait vrijdagavond om 21.30 uur in FC Hyena. Vooraf doe ik een Q&A met regisseur Sam de Jong.
