jpekker

Gezien – De avonden

Het boek heeft hij nooit gelezen; daar kwam striptekenaar Erik Kriek niet doorheen. Zijn beeld van De Avonden én van de jaren ’50 is gevormd door het beeldverhaal dat Dick Matena maakte naar Gerard Reve’s klassieker (uit 1947).

Op Krieks poster voor de gelijknamige toneelvoorstelling van Léon van der Sanden zit Frits van Egters met zijn vader en moeder (en konijn met vervaarlijk rood oog) aan de keukentafel in een bedompte huiskamer (zwart, bruin en groen zijn de overheersende kleuren). Hij zit met zijn rug naar de kijker toe; acteur Thomas Cammaert is niet te herkennen. Door het geschoren nekje waan je je wel direct in de jaren ’50.

De credits staan in de zwarte rand van het tafelkleed; de titel is slim weggewerkt in de rugleuning van de stoel. De tekst is gezet in een Amsterdamse School-achtig lettertype.

Krieks fraaie poster past in een bijzondere traditie: ook het affiche voor Rudolf van den Bergs verfilming van De Avonden is getekend (door Joost Veerkamp), net als het omslag van de eerste druk (door Ies Spreekmeester) en de reeks van Dick Matena.

Het enige minpunt van de theaterposter is de foeilelijke oranje strook, met de kromme zin “laatste 3 keer te zien in Amsterdam!”, die dwars over de titel is geplakt. Terwijl er toch 20 centimeter wit aan de onderkant van de poster zit waarin de mededeling ook wel had gepast.

(Deze rubriek verschijnt iedere woensdag in PS Kunst in Het Parool)