Gezien – Jan en alleman in Carré
Vorig jaar kondigde cabaretier Micha Wertheim zijn shows in De Kleine Komedie aan met een even nietszeggende als opvallende tekstposter: Micha wéér niet in Carré.
De goede verstaander wist direct: dit was een persiflage op de uniforme affiches van het Koninklijk Theater Carré. Dat hanteert al sinds jaar en dag hetzelfde stramien, bedacht door XSAGA i.s.m. de eertijdse hoofdsponsor TPG en Hein Jens en Wim Visser, en uiteindelijke uitgevoerd door het Amsterdamse ontwerpbureau Thonik.
Karin in Carré, Youp in Carré, Circus in Carré, Tango in Carré, Cinderella in Carré, nog een keer Youp in Carré… Wie of wat er ook in Carré optreedt, de posters zien er altijd hetzelfde uit: een rood vlak met witte gecentreerde letters (de TheSans). Aan achternamen doet Carré niet, alles wordt in één enkel woord samengevat. De doelgroep weet toch wel waar het over gaat.
Het stramien wordt te pas en te onpas gebruikt. Zelfs het postertje dat door Carré in de stad werd verspreid om Joop en Janine van den Ende te feliciteren met hun DeLaMar Theater was in het ijzeren stramien gegoten. Rood vlak, witte gecentreerde letters. “De portier kan die posters ook maken”, schamperde ‘posterkunstenaar’ Anthon Beeke eens op een bijeenkomst over vormgeving en marketing.
Maar zie, afgelopen week hing er in Amsterdam opeens een Carré-poster die afweek van het stramien. De achtergrond van het affiche van de ‘bling bling’ musical Legally Blonde is niet rood maar knalroze, naar het jurkje van hoofdrolspeelster Kim-Lian van der Meij. Verder bleef alles bij het oude.
(De rubriek Gezien verschijnt iedere woensdag in PS Kunst in Het Parool)
