jpekker

Galerie – Beeldende kunst in Amsterdam

Conrad Shawcross, From that which it came. T/m 2/12 in Galerie Gabriel Rolt, Elandsgracht 34.

De jonge Britse kunstenaar Conrad Shawcross is een soort geniale gek die furore maakte met zelfgebouwde, tamelijk zinloze installaties en machines, die tamelijk zinloze, maar fraaie kunst produceren. Zijn werk werd al geëxposeerd in de National Gallery en de Saatchi Gallery, beide in Londen; Galerie Gabriel Rolt organiseert nu zijn eerste solotentoonstelling in Nederland.

De expositie is opgebouwd uit twee delen: voorin de galerie staan vier raadselachtige, roestvrijstalen sculpturen, die aan de onmogelijke figuren van Escher doen denken. Ook de aan de muur bevestigde vitrinekasten combineren een uitgekiend ontwerp met ideeën uit de filosofie en de wetenschap. Daarin liggen de ‘slijpsels’ (hyperbolische vormen van nylon) afkomstig uit een zelfgebouwde, omgekeerde puntenslijper. Labeltjes voorzien van een kriebelig handschrift vervolmaken het idee van een wonderkamer.

In de achterste ruimte staat een zelfgebouwd houten roeibootje, waarop een rad is bevestigd waarop een scherm eindeloos in de rondte draait. Daarop is de registratie te zien die Shawcross maakte toen hij met het bootje door de Amsterdamse grachten voer en er een camera in plaats van een scherm op het rad was bevestigd. Nutteloos (hoewel, de pre-Retroscope toont de onmogelijkheid van totaaloverzicht op één enkel moment), wél leuk en fraai. Hetzelfde geldt voor de installatie aan de muur: lekke ballen die Shawcross tijdens zijn 45 minuten durende tochtje uit het water viste, uitgestald als jachttrofeeën.

Marc Bijl, Light and Shadow. T/m 24/11 in Upstream Gallery, Van Ostadestraat 294.

Tegelijkertijd met zijn grote overzichtstentoonstelling Urban Gothic in het Groninger Museum toont Upstream Gallery werk van Marc Bijl onder de noemer Light and Shadow. De schaduwzijde van ons leven bestaat bij de gratie van het licht, wil Bijl maar zeggen: zonder licht geen schaduw, zonder wetten geen criminaliteit, zonder het Christendom geen satanisme.

Er staat in de galerie geen sexy, zwart-druipende Lara Croft of een besmeurd Vrijheidsbeeld, de werken (verbrijzelde spiegels en beton; druipende epoxy, teksten als ‘porn’ en ‘horror’ en ‘light and shadow’ gezet in kistletters; een zwart-gekraste Davidster) zijn wél nauw verbonden met hun iconische grote zusjes.

Het meest in het oog springen twee grauwzwart-zilvergrijze graffiti-variaties op schilderijen van Mark Rothko, maar ook de clips die Bijl maakte in samenwerking met zijn Gothic-band Götterdämmerung (‘instrumental movies’), zijn de moeite waard. Ook die zijn bombastisch, natuurlijk.