jpekker

Filmfanfare: “Voor een werkloosheidsproject niet onaardig”

In april 2011 heb ik op verzoek van de eertijdse ‘stripintendant’ Gert Jan Pos een lijst opgesteld van Nederlandse films die het wat mij betreft waard waren om verstript te worden. In totaal werden 23  ‘deskundigen’ gevraagd een lijst met favoriete films in te sturen. Zij noemden in totaal 162 Nederlandse speelfilms en documentaires. 83 Films werden twee keer of meer vermeld, de overige films slechts één keer. De 83 films die minstens twee keer werden vermeld, vormden de lijst waaruit de striptekenaars konden kiezen.

Ik heb gekozen voor zo min mogelijk boekverfilmingen, in ieder geval geen boekverfilmingen die al zijn verstript in Mooi is dat!, dus geen Soldaat van Oranje en ook geen Turks fruit. Wel heb ik rijkelijk geput uit de Canon van de Nederlandse film:

  1. De mésaventure van een Fransch heertje zonder pantalon aan het stand te Zandvoort
  2. Een Carmen van het noorden
  3. De Jantjes
  4. Fanfare
  5. Als twee druppels water
  6. Jonge harten
  7. Een dagje naar het strand
  8. Wilde mossels
  9. De Noorderlingen
  10. Flodder
  11. De lift
  12. Schatjes!
  13. Blue movie
  14. Soldaat van Oranje
  15. Spetters
  16. Theo en Thea en de ontmaskering van het tenenkaasimperium
  17. Spoorloos
  18. Bye!
  19. Amsterdam Global Village
  20. Zusje

Na veel geharrewar – de verstripte regisseurs en producenten waren niet gekend – is nu dan toch het koffietafelboek Filmfanfare verschenen bij Uitgeverij Oog en Blik/De Bezige Bij. “Voor een werkloosheidsproject niet onaardig”, twitterde Dick Maas, een van de aanvankelijke dwarsliggers, direct. Dat valt best mee, hoewel aan de meeste strips geen touw is vast te knopen als je de film niet kent, en de nieuw ontworpen filmposters ook weinig toevoegen.

Jeroen Funke’s interpretatie van New Kids Turbo is fijn, net als Floor de Goede’s verstripping van Theo & Thea en de ontmaskering van het Tenenkaasimperium. Ook is het grappig om te zien wat Theo Enthoven maakte van Paul Verhoevens Turks fruit – het lijkt in niets op Gerrit de Jagers verstripping van Jan Wolkers roman in de Filmfanfare-voorloper Mooi is dat!.

Mijn persoonlijke favorieten zijn Erik Krieks Spetters en Hans, het leven voor de dood, door meestertekenaar Paul Bodoni. In haar stukje over de documentaire begint filmjournaliste Dana Linssen er maar weer eens over dat Louis van Gasteren na het verschijnen van Hans, het leven voor de dood in opspraak kwam door een artikel dat hij schreef over de moord op een onderduiker die hij de Tweede Wereldoorlog zou hebben gepleegd. Als Van Gasteren dat had geweten had hij vast ook geen medewerking verleend…