Film van de week: Uncle Boonmee
Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives is een intuïtieve, hallucinante, multi-interpretabele fabel, waarmee de Thaise regisseur Apichatpong Weerasethakul (Bangkok, 1970) andermaal zijn verbondenheid met de ongerepte natuur, mythen en grote mysteries (reïncarnatie, animisme) laat zien.
Centraal staat een man met een nieraandoening, die in zijn laatste levensdagen bezoek krijgt van zijn pasgestorven vrouw. Ook zijn lang verdwenen zoon verschijnt aan hem – in een niet-menselijk vorm (half mens, half aap, met rode, lichtgevende ogen). Weerasethakul voert ook nog een sprekende meerval op, die een beeldschone prinses bevredigt.
De wonderbaarlijke film – totstandgekomen met een bijdrage voor scriptontwikkeling van IFFR’s Hubert Bals Fonds – wordt in de Nederlandse bioscopen uitgebracht door Contact Film van Gerard Huisman. Hij kocht de film nog voordat ie op het afgelopen festival van Cannes de Palme d’Or won.
Het was voor het eerst dat de Gouden Palm naar Thailand ging. ‘Deze Palm is heel belangrijk voor de geschiedenis van Thailand en het Thaise volk’, zei Weerasethakul dan ook toen hij de prijs in ontvangst nam. Hij bedankte alle ‘Thaise geesten en spoken’, en zijn ouders, die hem dertig jaar geleden voor het eerst meenamen naar een kleine bioscoop.
Uncle Boonmee komt min of meer voort uit van Weerasethakuls kunstproject Primitive, waarvan eerdere onderdelen – installaties en korte films – al langs Europese musea en festivals reizen. De Gouden Palm was niet de eerste, wel de meest prestigieuze onderscheiding voor de Thaise kunstenaar-regisseur. In 2002 kreeg Weerasethakul in Cannes de Prix Un Certain Regard voor Blissfully Yours; met Tropical Malady won hij in 2004 de Juryprijs.
Het is terechte lof voor een bijzondere filmmaker, die een (groter) publiek verdient…
