Elk shot is een feest voor het oog
Tim Burton en Lewis Carroll; het is zo’n voor de hand liggende combinatie dat je je afvraagt waarom het zo lang heeft geduurd voordat de regisseur met de wonderlijkste gedachtekronkels zich op het hallucinante boek Alice in Wonderland heeft gestort.
Nu is het dan zo ver; met een budget van 250 miljoen dollar creëerde Burton een uitzinnige trip, waaraan het verhaal volkomen ondergeschikt is aan de overdadige beelden: elk shot is een feest voor het oog. Dankzij ouderwetse schaalmodellen en hypermoderne 3D-technieken.
De jonge, Australische Mia Wasikowska is geweldig als de 19-jarige Alice, die als ze door een oersaaie, adellijke lelijkerd ten huwelijk wordt gevraagd het hazenpad kiest, een gat in tuimelt en in Wonderland belandt. Van een schattig, naïef meisje verandert ze in een Jeanne d’Arc-achtige vechter, die haar angsten overwint en de strijd aanbindt met de doodenge Jabberwocky.
Maar de show wordt gestolen door Johnny Depp (natuurlijk – als de hoedenmaker) en vooral door mevrouw Burton: Helena Bonham Carter, als de Rode Koningin, die het hoofd van een ieder die haar niet welgezind is eist en een roze flamingo en een opgerold egeltje gebruikt als golfclub en -bal.
Alice in Wonderland is een aanrader voor jong én oud. Hoewel; de kans bestaat dat ál te jonge kijkertjes nachtmerries overhouden aan de ongebreidelde hersenspinsels. Maar de vraag is natuurlijk: is dat wel zo erg?
