jpekker

Een fragiel, van nostalgie doordrenkt bouwwerk

Ruim tien jaar geleden was ze the next best thing van de vaderlandse kunstwereld: de piepjonge Marenka Gabeler, die grote foto’s van zichzelf in Engels kostschooltenue maakte. Wat hielp: het befaamde Engelse kunstenaarsduo Gilbert & George ondersteunde het project van de Nederlandse, die via een uitwisselingsproject in Londen was terechtgekomen.

Vervolgens werd het even snel weer stil. Terwijl Gabeler bepaald niet stil zat. In 2006 studeerde ze cum laude af aan de Royal College of Art, vorig jaar maakte ze met Amanda Loomes de film Kleine overwinningen ter gelegenheid van de Lung Cancer Awareness Month, en nu heeft ze haar eerste Nederlandse solo-expositie, Musings, bij Marian Cramer Projects in Oud-Zuid.

In verschillende kamers van de ‘home gallery’ hangen haar gelaagde schilderijen, tekeningen en foto’s van onbestemde gezichten, verdwaalde meubelstukken en lege landschappen. Op een tafel ligt een zelf gebonden boek, met uitgelopen inkttekeningen van vormen die het midden houden tussen bloesems en hersenen. Voor de voormalige garage van Cramers huis maakte Gabeler de installatie Fireplace; een nieuwe versie van een 18e-eeuwse schouw die eerder al in Londen te zien is geweest.

Op de schouw staan een parfumflesje en twee potjes nagellak tussen kleine doeken, tekeningen en verkleurde foto’s van orchideeën en vervallen huizen en kamers. Er staan oude ansichtkaarten, de half vergane kaft van een opschrijfboekje en een omgekeerd fotolijstje. Uit een schilderijtje van een gezicht zijn de ogen geknipt (wat herinneringen oproept aan haar ‘mask project’ uit 2006, waarvoor ze twee weken door Londen liep met een masker op); op een ander doek staat een hoofd waaruit bloemen groeien. Voor de open haard staat een grote bos tulpen, in de haard hangt een klein schilderijtje dat veel wegheeft van een Delfts blauw tegeltje.

De recente dood van haar Indische oma en de alzheimer van haar andere, Friese oma waren de belangrijkste inspiratiebronnen voor het fragiele, van nostalgie doordrenkte bouwwerk, dat als vanzelf werelden opent, herinneringen oproept. De associatieve werken kunnen tevens worden gezien als onderzoek naar het medium zelf. Vrij naar de Franse criticus, filosoof en schrijver Roland Barthes, die een portret van zijn moeder als klein meisje, genomen in de serre van haar ouderlijk huis, als uitgangspunt nam voor een studie over de werking van fotografie.

Musings van Marenka Gabeler. T/m 20 april in Marian Cramer Projects, Chopinstraat 31. Op afspraak.