De Oerol-dagkrant van donderdag 18 juni
Door Anke Teunissen kom ik op plekken waar ik anders nooit zou komen, vaak op momenten dat ik daar helemaal niet hoef te zijn. Toen ik gister aan het begin van de middag bezig was met de woensdagkrant vroeg ze of ik om 1 uur mee wilde naar Tryater. “Gaat niet”, antwoordde ik, “Want ik ga om 2 uur al naar BOG.” “Dat kan juist prima”, riposteerde Anke, want Tryater duurt maar 50 minuten en ze spelen vlakbij elkaar.”
Ik liet de boel de boel, samen reden we in een rap tempo richting West – haast was zoals altijd met Anke geboden. Bij Nollekes Zuid aangekomen gingen de eerste bezoekers al op de tribune zitten; ik vroeg of er nog ergens aan de zijkant plaats was. “Je gaat toch niet eerder weg?”, vroeg de vrijwilliger aan de poort. “Nee”, antwoordde ik, maar ik moet na afloop snel door naar een volgende voorstelling, die om 2 uur begint.” “Dat kan niet”, werd me voor de voeten geworpen, “want Tryater duurt anderhalf uur.” Anke bedankt!
Terug naar kantoor kon niet, daarvoor was de tijd te krap, dus fietste ik maar naar Bos LU Plak, waar BOG. zou gaan spelen, en nestelde ik me op een heuveltje in het bos in de zon. Het kabaal van een groep typische Oerol-senioren zorgde ervoor dat ik al snel weer in de realiteit terugkeerde. Ze lazen elkaar hard het BOG.-foldertje voor. En ze hadden thermoskannen bij zich en vier smaken Cup-a-Soup.
BOG. was het wachten meer dan waard, daarna in razend tempo terug naar ons hoofdkwartier in Midsland, want alle 16 dagkrantpagina’s moeten voor 6 uur bij de drukker zijn. Het was krap, maar het is weer gelukt. Gegeten op de Westerkeyn, en door naar het optreden van Roosbeef: zij was nog net zo leuk als jaren geleden, toen ze samen met Lucky Fonz III optrad en plaatjes draaide in de Stay Okay. Nog een biertje gedronken en toen wilde ik naar huis. Maar mijn fietssleutel bleek spoorloos. Dus moest ik naar Lies lopen. Met mijn tas met laptop en nog veel meer zooi.
Als een blok in slaap gevallen, maar al snel weer wakker geworden van Anke, die voor dag en dauw de deur uit moest voor een dansvoorstelling van Sharon Fridman. Weer wat later écht wakker gebeld door Oerols Anne van de Wetering: of het kon zijn dat de verkeerde eilandpagina in de dagkrant stond. Die wordt dagelijks opgemaakt door Brent Kok, ik hoef ‘m alleen maar te importeren. Maar er was blijkbaar iets misgegaan: ik moet de verkeerde pagina hebben geïmporteerd, of helemaal geen pagina hebben geïmporteerd, geen idee eigenlijk…
Enfin, de gewraakte eilandpagina is op tal van festivallocaties opgehangen en de digitale downloadbare dagkrantbestanden zijn aangepast; het interview met Yvonne Lamaim van Camping Terpstra verschijnt vrijdag in de dagkrant.
Voor de deur van mijn huis kreeg ik vervolgens een lift van iemand van Staatsbosbeheer, die me afzette bij de Westerkeyn. Daar moest ik nog één hobbel overwinnen: de vrijwilliger achter de infobalie wilde me mijn fietssleutel niet geven als ik mijn fietsnummer niet kon noemen. Maar mijn fiets stond een heel eind verderop en ik had haast… Tsja.
Toch het sleuteltje meegekregen. Hij paste. Door naar kantoor, en zonder onderbreking van voorstellingen het donderdagkrantje vormgegeven. Op het allerlaatste moment nog donderdag 17 juni in 18 juni veranderd op de voorpagina – had niemand gezien… Hopelijk staat verder ook alles erin en op de goeie plek…
De Roosbeef-foto’s zijn van Geert Snoeijer.
