Cannes-voortijdigslotblog
Het past natuurlijk wel bij deze editie, waarop de editie van mei 1968 wordt herdacht, toen Jean-Luc Godard samen met François Truffaut en Jean-Pierre Léaud uit solidariteit met protesterende Parijse studenten en stakende arbeiders een revolutie ontketende in Cannes en ervoor zorgde dat het festival voortijdig, zonder prijsuitreiking, werd stopgezet.
Ook mijn festival is tot een voortijdig einde gekomen. Niet vanwege een revolutie, maar omdat mijn dochter eindexamen doet. Dat is een vreemde gewaarwording, een festival half verslaan. Ik heb tot mijn grote spijt Spike Lee gemist, en ik was ook heel benieuwd naar de nieuwe film van Yann Gonzalez. Maar ik zat via goede contacten al bij de allereerste vertoning van Lars von Triers The House Theat Jack Built, ik kon de nieuwe van Nuri Bilge Ceylan al zien voor ik vertrok, en Burning van Lee Chang Dong ga ik vrijdag in Amsterdam bekijken.
Goede contacten zijn onontbeerlijk. Ik kreeg een mail van Herve Seeuws van het communicatieadviesbureau Moniseur PR, die in Het Parool had gezien dat ik in Cannes was. Hij werkt ook voor Chopard. Het Zwitserse juwelenhuis ontwerpt niet alleen uitzonderlijke juwelen die door bekende actrices op de rode loper worden gedragen, maar maakt ook de Gouden Palm. En die was op afspraak te zien in het superdeluxe Hotel Martinez – of ik het leuk vond om even te gaan kijken.
Dat vond ik zeker. Dus na mijn laatste films, het wonderschone Shoplifters van Hirokazu Kore-eda en Lazzaro felice van Alice Rohrwacher, spoedde ik me naar Hotel Martinez, waar ik werd doorverwezen naar het dakterras op de 7e verdieping, met onbeperkt uitzicht op de Middellandse Zee.
Daar nipten de rich and famous aan het champagne en cocktails, omringd door een enorm aantal lakeien en bodyguards met oortjes in. Na een paar minuten kwam er zo’n kleerkast met witte handschoentjes aanlopen met een mooi kistje in zijn handen.
Ik moest denken aan de Cannes-editie van 2013, toen er op de avond voor de wereldpremière van Sofia Coppola’s The Bling Ring Chopard-juwelen uit een kluis in Hotel Martinez waren gestolen. Iedereen dacht aan promotiestunt, maar dat was het niet.
Afijn, in het mooie doosjes zat de Gouden Palm: 120 gram 18 karaats ‘fair-mined’ goud, met een waarde van 40.000 euro. Ik mocht hem niet vasthouden of aanraken, maar er wel mee op de foto.
Met dat gele bandje dat ik bij de entree om mijn pols geschoven had gekregen, mocht ik vervolgens bestellen wat ik wilde. Maar ik moest mijn vliegtuig halen…
