jpekker

Cannes dag 8: woensdag 19 mei

De dag begonnen met Poetry van Lee Changdong, een delicaat, ontroerend drama over een sjieke, arme oma die voor haar niet-deugende kleinzoon zorgt… Lee mag van mij zo de prijs voor het beste scenario krijgen; het verhaal is uiterst subtiel en prachtig gedoseerd. Yun Junghee is geweldig in de hoofdrol, en oud-Volkskrant-criticus Peter van Bueren loopt mooi, nonchalant door het beeld als de oude oma een taxi neemt na een ziekenhuisbezoek (‘zes takes, maar dat lag niet aan mij’)… Hij is een oude vriend – en voorvechter van het werk – van Lee Changdong en is speciaal naar Cannes gekomen voor de rode loper-première.

Tien minuten na het einde van Poetry stond Route Irish gepland, Ken Loach’ film die op het allerlaatste moment aan de competitie is toegevoegd door festivaldirecteur Thierry Frémaux. Dus begonnen er ruim voor het einde al journalisten weg te lopen. Wie tot het einde bleef zitten, zoals ik, was te laat, en belandde in een soort wildwest voor de deuren van de veel te kleine zaal Bazin, waar de bewakers/toezichthouders pontificaal een bordje ‘Full/Complet’ plantten toen ik aan kwam rennen. (Anders gesteld: huftergedrag wordt beloond in Cannes.)

Er werd weer gesleurd, getrokken en geslagen. Twee journalisten die door het cordon van bewakers braken, werden hardhandig uit de rij gegooid. Een journaliste van De Standaard die verhaal ging halen, kreeg van de bewaking te horen dat journalisten beesten zijn… Daar zit misschien wel wat in… Er diende zich gelukkig al snel een oplossing aan; van Matthew Dinsdale van Premier PR, die de publiciteit van Route Irish verzorgt, kreeg ik een kaart voor de marktscreening, later op de dag.

Dat paste allemaal net; maar eerst zou ik Juliette Binoche (Copie conforme) interviewen. Toen ik op de afgesproken plek aankwam, bleek dat het interview pas donderdag is – de dagen beginnen een beetje door elkaar te lopen. Dan had ik dus eigenlijk wel tijd om Diego Luna (Abel) te  spreken, maar dat had ik al afgezegd vanwege Binoche…

Werd gebeld of ik Ken Loach wilde interviewen (ja hoor) en kreeg een bericht dat Zingen in het donker te zien is in Cannes, een kortfilm van Martie Dekkers en Ed van Otterdijk met Carice van Houten en Aart Staartjes. Onderzoek leerde dat hij draait in de Short Film Corner, waar elke film kan draaien, als je het inschrijfgeld maar betaalt. Wel benieuwd…

Bij het Belgische paviljoen een dvd opgehaald van de kortfilm IJsland van Gilles Coulier (niet over de vulkaan…), die is opgenomen in de Cinéfondation, de kortfilmcompetitie. Nog een tijdje staan praten met regisseur Gust Van den Berghe (van En waar de sterre bleef stille staan) die zich kleedt en er uitziet als een jonge (en dunne) Martin Koolhoven, maar weer eens uitgenodigd voor een borrel, en snel door naar de marktvertoning van Route Irish, een tamelijk schematisch drama over een onder het tapijt geschoven moordpartij onder Britse contractanten in Irak. Na afloop het interview met Loach direct weer afgezegd.