Cannes dag 6 – maandag 16 mei
Vorig jaar werd de film ook al in Cannes verwacht, maar nu was het dan eindelijk zover: Terrence Malicks The Tree of Life. En het was het wachten waard: TTOL is een adembenemend mooi gefotografeerde, caleidoscopische parabel over de verbondenheid van al het leven op aarde, waarin naast de Hollywoodsterren Brad Pitt en Sean Penn plek is ingeruimd voor met de computer vervaardigde dinosauriërs. De film bevat met behulp van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA gecreëerde beelden van het ontstaan van de aarde, en zo goed als abstracte beelden van een celdeling. The Tree of Life is, kortom, Malicks magnum opus: al zijn thema’s en stokpaardjes komen samen in 138 minuten.
Direct na de film door naar de afgeladen persconferentie. Malick was er niet. Een verrassing was het natuurlijk niet, maar daarom niet minder jammer. Brad Pitt nam de honneurs waar, en sprak niet alleen met liefde over Malick, maar ook voor de vermaarde regisseur annex kluizenaar.
Direct na de persconferentie had ik een interview met de Oostenrijker Markus Schleinzer over zijn regiedebuut Michael. Ruim een half uur met hem gepraat, met alleen een collega uit Portugal. Het leek bijna op een normaal gesprek; was al bijna vergeten dat het zo ook kan…
Ten kantore van een Finse productiemaatschappij een drie minuten durende promo bekeken van Iron Sky, over een geheime nazi-missie naar de maan anno 1945. Als ik het goed begrepen heb, willen de nazi’s in 2018 middels een ‘meteor blitzkrieg’ terugkeren op aarde, waar een Sarah Palin-achtige vrouw president is van de Verenigde Staten. De pay off van het werkje, waarvan San Fu Maltha executive producer is: “This war on terror has all the Reich moves”.
Vervolgens geweigerd bij de marktscreening van Amsterdam Heavy, een actiefilm met o.a. Michael Madsen en Fajah Lourens. “Invitation only”, meldde het meisje bij de deur. Zij kon er ook niets aan doen. Dat het misschien wel leuk was voor Het Parool, ging er bij haar niet in. Ik was overigens niet de enige die er niet in mocht. “Of Amsterdam Heavy is zo goed dat ze het geheim willen houden of zo slecht dat ze de film niet aan de Nederlandse pers durven te laten zien.” twitterde René Mioch.
Dan maar naar Hors Satan, een weerbarstige Bruno Dumont-film in de lijn van L’humanité, met overweldigende landschapsopnamen en talrijke religieuze verwijzingen. Vervolgens een afspraak op de trappen van het festivalpaleis met de Russische regisseuse Yelena Demikovsky, die een poëtische documentaire heeft gemaakt over de dichteres Vera Pavlova. Daarna nog even naar de inloop van The Tree of Life-première staan kijken. Brad Pitt en Angelina Jolie waren er, en Sean Penn was er ook. Maar ook hier liet regisseur Terrence Malick verstek gaan. Op het grote scherm was te zien dat er wel een stoel was met een A4-tje met zijn naam erop. Maar ook het persbureau DDA kon niet met zekerheid vertellen of Malick de wereldpremière zou bijwonen.
De fijne afsluiter van de avond was de door Serge Blomberg gerestaureerde klassieker Le voyage dans la lune van George Méliès uit 1902. Die was te zien op de openingsavond, maar er stond verder geen enkele vertoning ingeroosterd. Heb daarop een mail gestuurd of er een mogelijkheid was de film te zien, en blijkbaar was ik niet de enige. De 15 minuten durende, oergeestige Jules Verne-verfilming sprankelt als nooit tevoren. De nieuwe muziek van het Franse synthesizerbandje AIR maakte de ingekleurde beelden nóg psychedelischer. Daarna heerlijk geslapen…
