Cannes Dag 5: zondag 19 mei
‘Wat was precies jouw aandeel in Borgman’, wilde mijn altijd opmerkzame Vlaamse collega Freddy Sartor weten voor aanvang van de persconferentie van Alex van Warmerdam cum suis. Ik vertelde hem dat Van Warmerdam om het laatste financiële gat in de begroting van Borgman te dichten de prent Man met baard had gemaakt. Wie de film met 1.000 euro ondersteunde ontving een gesigneerde, genummerde en ingelijste piëzografie. Ik was een van de subsidiënten.
In het radioprogramma Kunststof vertelde Marc van Warmerdam dat ik zo slim was geweest om te participeren, zodat ik de film dan als enige journalist al eerder mocht zien. Zo was het natuurlijk niet. Ik deed het omdat ik het een mooi werk vind. Maar het was inderdaad een bijkomende voordeel dat ik de film weken geleden, lang voor de première in Cannes, al mocht bekijken in Het Ketelhuis. Te zijner tijd krijg ik ook nog de dvd…
De hele dag in de voetsporen van de Van Warmerdams. Niet omdat ik de film had ondersteund, maar voor een reportage in Het Parool. ‘s Avonds naar de rode loper-première. Oók niet omdat ik de film had ondersteund, maar met een kaartje dat ik voor aanvang van het festival al had aangevraagd bij de organisatie. Het was een bijzonder evenement; iedereen, maar dan ook echt iedereen die over de rode loper wandelt, pakt op een gegeven moment zijn mobieltje om de gebeurtenis vast te leggen.
Werd een dag later ook nog uitgenodigd voor een diner dat door festivalpresident Gilles Jacob in het Carlton was georganiseerd ter ere van de Borgman-première. Als entourage, samen met onder anderen René Mioch, Robbert Blokland en Claudia Landsberger. Christophe Waltz was er ook. Tot slot van de avond ging ook hier iedereen met elkaar op de foto. En vertelde Marc van Warmerdam nog dat hij ergens had gelezen dat hij en Alex geëmotioneerd waren na de première. Dat klopt dus niet; hij raakt niet geëmotioneerd van dit soort zaken, wel bij schaats- of hardloopwedstrijden. Waarvan akte.
