Antoinette de Stigter’s Art Affair presenteert solo van Herman de Vries op Amsterdam Art Fair
“Als je ‘m belt of spreekt, zegt hij vaak: ik heb dit en ik heb dat. Hij klaagt veel; hij dacht dat hij niet ouder zou worden dan 40, want hij is zwaar astmatisch; hij kwam de trap niet op enzo, en nu wordt ie 84. En hij geniet er enorm van. Echt, het is een reuzensucces. Er was zoveel belangstelling voor hem in Venetië, vanuit alle hoeken van de wereld. Fijn dat-ie dat mag meemaken. Hij is er overigens heel laconiek onder; hij doet alles op zijn hoogsteigen manier en daar gaat hij gewoon mee door.”
Antoinette de Stigter is galeriehouder van Herman de Vries, de 83 jarige ‘curator van de natuur’ die Nederland vertegenwoordigt op de Biënnale van Venetië. De twee waren al vrienden voordat zij zijn galerist werd. “Alles is organisch gegroeid in mijn galerie. Er is geen groot verloop van kunstenaars, het is een grote familie. Herman is daar heel belangrijk bij geweest; ik heb van hem geleerd dat leven en werk één zijn. Dat is ook voor mij de leidraad in mijn leven geworden. Ik bewonder de manier waarop Herman naar de natuur kijkt, en daar iedere keer weer nieuwe dingen vindt. Ik heb zoveel beter leren kijken door hem, ik kijk nu naar dingen waar ik vroeger niet naar gekeken zou hebben. Mijn leven is daar gewoon door verrijkt. Dat wil ik ook graag weer overdragen aan anderen.”
Voor de Biënnale maakte kunstenaar-filosoof Herman de Vries (Alkmaar, 1931) – hij schrijft zijn naam zonder hoofdletters, om hiërarchieën te vermijden – een ‘site specific installation’, een totaalinstallatie, onder meer met planten en artefacten die hij in de lagune en op de verlaten eilanden heeft gevonden. “Ik geloofde er eerlijk gezegd niet in dat hij uit de 56 kandidaten tevoorschijn zou komen. Het gebeurt in Nederland niet zo vaak dat zo’n oude knakker wordt uitverkoren. Herman wel, die was al begonnen met het maken van werk. Hij was ervan overtuigd.”
Er is een wand met stillevens, waarin hij de natuur niet heeft afgebeeld, maar tussen twee glasplaten heeft geklemd. “De Vries laat de natuur zelf zien. Op groot formaat.” En uit zijn ‘aardmuseum’, dat inmiddels uit zo’n 8000 aardemonsters bestaat, putte hij voor een wand met ‘aarduitwrijvingen’, gemaakt met aarde van over de hele wereld. “Een fantastische schakering van aardkleuren”, aldus De Stigter. Met grote stukken hout, takken en boonstronken heeft De Vries een tekst geschreven, er is een verzameling sikkels, het meest basic landbouwinstrument, en er is een enorme cirkel van geurige rozenblaadjes. “108 pond als ik het goed heb, 108 is een belangrijk getal in de filosofie van De Vries.”
Op de Amsterdam Art Fair presenteert De Stigters Art Affairs een solo van Herman de Vries. “Hij had natuurlijk helemaal geen tijd om ook nog nieuw werk voor de beurs te maken, maar ik heb gelukkig redelijk veel in de opslag. Ook recent werk. Daar kan ik wel een kleine installatie van maken. Op mijn manier, ik ga Venetië niet kopiëren.”
De Stigter werkt al veertig jaar met Herman de Vries. Vanaf 1975 in haar eerste galerie in Gorinchem, vanaf 1989 in Amsterdam (sinds 2008 op de Veemkade). “Ik zou niet weten hoeveel exposities ik inmiddels met hem heb gedaan. Ik doe geloof ik ieder jaar wel iets, hij is eigenlijk altijd aanwezig. Toen begin dit jaar zijn grote overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum Schiedam was, had ik hier ook weer een tentoonstelling.”
Ze is ook bezig met voorbereiding van een boek en een tentoonstelling in het Kröller-Müller Museum met tekeningen uit de jaren 1970-1975, de periode waarin De Vries toevalstekeningen maakte, waarin lijnen, strepen, vlakken, stippen en cirkels via toeval hun plek in de compositie kregen. En in het Stedelijk Museum in Amsterdam is vanaf begin juli een tentoonstelling over de kunstenaarsgroep ZERO, die in de jaren ‘50 en ‘60 van de vorige eeuw experimenteerde met innovatieve materialen en media, en ook daarop is werk van Herman de Vries te zien. “Het is echt niet te geloven wat er allemaal gebeurt. Ik denk dat Herman lange tijd ondergewaardeerd is geweest. Misschien was dat omdat hij een filosoof en een verzamelaar is, geen maker. Dat past niet zo goed bij de Nederlandse mentaliteit.”
Maar nu staat De Vries in de picture, en is iedereen op zoek naar een aanspreekpunt. “Dat ben ik. Wat in Venetië te zien is, is alleen in grote brokken te koop. Mensen die iets kleins willen, hebben, kunnen op de beurs terecht. Ik heb een internationaal adressenbestand, ik laat iedereen weten dat het er is. En dan zie ik het wel. Maar ik heb gemerkt dat het werk ontzettend goed werd ontvangen; het was echt een belevenis. Maar niet zo van: hoeveel kost dat nou… Ik heb de prijzen overigens wel paraat hoor.”
Op de Amsterdam Art Fair presenteert De Stigter onder meer “aarduitwrijvingen, geschreven werk en tekeningen, veelal ingelijst, met de nadruk op nieuw, dus niet uit de nul-tijd”. “Betaalbaar? Dat hangt van je budget af, natuurlijk. Die hele grote werken zijn 8.000 euro, de kleinere werken zijn 1.200 euro. Dat is toch heel netjes? En het kan op afbetaling. Ik heb net een regeling afgesproken die zeven jaar duurt. Ik weet niet of ik het nog beleef, maar dat soort termijnen kan ook, hoor.”
Art Affairs is gevestigd op de Veemkade 354. De solo van Herman de Vries op de Amsterdam Art Fair is te zien in stand 22.
