jpekker

And life is over there van Femmy Otten: licht, subtiel en kwetsbaar

otten01

Op een monitor in de entree van Galerie Fons Welters is de openingsperformance te zien van Femmy Ottens solotentoonstelling And life is over there. Bezoekers staan en zitten tegen de galeriemuren in de belendende ruimte, rond een enorm gipsen borstbeeld dat op de vloer ligt – mobieltjes en fototoestellen natuurlijk in de aanslag.

Een baby huilt, een galeriemeisje loopt voor de camera langs. Dan komt een danseres in een fladderig, crèmekleurig jurkje het beeld in schuiven en begint een hoboïst te spelen. Voetje voor voetje bereikt de dansers het vloerbeeld – een wit gelaat met de blik omhoog, waarop met acrylverf een portretje is aangebracht. Uiterst voorzichtig gaat ze erop staan en wringt ze haar lichaam in allerlei bochten. Na verloop van tijd stapt ze weer op de vloer en begint ze rondjes te draaien. Haar bewegingen worden sneller. Geëxalteerder; heur haar wappert woest voor haar ogen. En dan is het weer voorbij: het kunstwerk is tot leven gedanst.

otten00

Het is niet zomaar een openingsperformance; Otten was zelf verantwoordelijk voor de choreografie. Zij danst al haar hele leven en de dans sijpelt ook door in haar beeldende werk.

In 2013 won Otten (Amsterdam 1981) de Volkskrant Beeldende kunstprijs voor haar zinnelijke, ambachtelijk werken (“Zij bedrijft de liefde met haar materiaal”, meende de jury), in het voorjaar van 2014 was ze een van de drie beelden kunstenaars die waren uitverkoren om een staatsieportret van koning Willem-Alexander te maken.

Bij Galerie Fons Welters is nu te zien wat Otten allemaal vermag; ze zette de complete achterruimte naar haar hand met gipsen en houten beelden en reliëfs, schilderijen, tekeningen, schetsen, muurschilderingen en foto’s.

otten05

Haar ‘totaalinstallatie’ bestaat uit vervreemde houten beeldjes van wezens die half man en half vrouw zijn, drie armen hebben, en van de romp van een man in innige verstrengeling met de vrouw uit wier schoot hij lijkt te groeien. Een prachtig, verfijnd olieverf-zelfportretje hangt vlakbij een gelaagd schilderij van een boom in bloei waarnaast een zilveren servies lijkt te poseren.

Er hangt een ingelijste zwart-witfoto van een naakte vrouw zonder hoofd, waarboven met spelden twee prachtige, zeer fijnzinnige potloodportretjes zijn bevestigd. Today, my head lies in my feet heet het werk, wat het mysterie er niet minder op maakt. Eén heeft een enorme, handtekening-achtige kras op zijn wang. Want schoonheid op zich kan zo stomvervelend zijn, zoals Otten meermaals liet optekenen.

Otten laat zich niet beperken door het kader van het doek of papier; de galeriemuren voorzag ze van serene lijnen, waterige kleurmonsters, mythologische wezens en pastellerige bloemmotieven die eruit zien als verbleekte grotschilderingen. En daartussen, op de grond, ligt het gipsen vloerbeeld The restless gods. Pontificaal en kwetsbaar tegelijk; licht, subtiel en kwetsbaar. Het is bijna onbestaanbaar dat iemand erop is gaan staan.

And life is over there van Femmy Otten. T/m 15/11 in Galerie Fons Welters, Bloemstraat 140.

otten04

Otten02