Actie! – Zaterdag 14 november, 14.49 uur. Amersfoortsestraatweg 1 Naarden
V.l.n.r.: Bea Willemstein, Mark van Aller, Michel van Erp en Rob Dul. Foto Bob Bronshoff.
Filmcrews zijn doorgaans zo groot dat je ze niet over het hoofd kunt zien. Dit keer is het anders; het gaat dan ook om een documentaire. In de leeszaal van de ‘Vivium Zorggroep Naarderheem’ hijsen de leden van de coverband Oude Liefde Roest Niet zich op een zacht-zonnige herfstdag in hun nette kloffie. ‘Dat is een muzieklegende’, zegt regisseur Michiel van Erp, wijzend op zanger Jan Vredenburg. ‘Hij zat vroeger in Champagne. Hij stond altijd rechts. En hij daar… hij zat in The Millionaires. En zij is Bea. Voor haar zijn we hier.’
Zangeres Bea Willemstein staat in een hoek een glaasje jus d’orange te drinken. Ze maakt grapjes. Het lijkt alsof ze helemaal geen last heeft van cameraman Mark van Aller en geluidsman Rob Dul, die haar toch van zeer nabij volgen. ‘Moet jij nog inzingen’, wil Van Erp van haar weten. Nee, dat hoeft niet. ‘Dan hobbelen we achter je aan, Bea’, zegt Van Erp.
Als de bandleden de recreatieruimte binnenkomen, worden de oudjes naar binnen geholpen door vrijwilligers. ‘Er stond eigenlijk een klassiek concert gepland’, spreekt een vrouw de zaal toe. ‘Maar de musici zijn geveld door de griep. Deze band zou eigenlijk in een ander tehuis optreden. Maar daar waren de bewoners en het personeel ziek. Nu zijn ze hier. Het belooft een hele leuke middag te worden.’
Oude Liefde Roest Niet (‘Voor een avond vol nostalgie’) zet direct een medley in. De muziek is een beetje hard; veel oudjes grijpen naar hun oren. Van Erp deint en klapt mee en maakt foto’s met zijn iPhone. Af en toe is er oogcontact met cameraman Van Aller, en pakt hij een andere lens of wordt het statief verplaatst.
Bea (hoogblond, zuurstokroze mantelpakje, topje met zilveren glitters) zingt Kleine kokette Katinka, waarmee De Spelbrekers in 1962 meededen aan het Eurovisie Songfestival, en Anneke Grönlohs Soerabaja (‘met je zee en je hemel zo blauw’). Samen onder moeders paraplu, Een beetje en In de bus van Bussum naar Naarden komen voorbij, You Are My Sunshine, Seven Lonely Days en andere vrolijke liedjes uit de jaren ’50 en ’60. Van Aller en Dul bewegen soepel tussen de bandleden door. Van Erp is in zijn sas. ‘Het is een beetje een experminent, zo uit de losse pols.’
Bea Willemstein is een van de zeven naamgenoten (‘Bea’s, Trixen en Beatrixen’) van Koningin Beatrix in Van Erps mozaïekdocumentaire Beatrix, Majesteit, ‘een zoektocht naar de emoties en drijfveren van ons staatshoofd’. Door de kijker deelgenoot te maken van de twijfels, emoties en zorgen van een aantal andere Beatrixen – ‘allemaal vrouwen die voor een bepaald facet uit het leven van de koningin staan; voor de een is dat het openbaar bestuur, een ander vertelt hoe je een familiebedrijf het beste kunt overdragen aan je zoon en schoondochter’ – wil Van Erp een dieper, persoonlijker inzicht bieden in de drijfveren van de koningin.
Beatrix, Majesteit werd gemaakt in het kader van het Teledoc-project van de Publieke Omroep, het Filmfonds en het CoBO-fonds: een variatie op het Telefilm-project bedoeld voor lange documentaires met een eigentijds Nederlands onderwerp. Het is niet Van Erps eerste film over het koningshuis; eerder maakte hij onder meer Prins Claus: Op Handen Gedragen, De Koningin komt eraan en Het defilé. Hoe dat komt? ‘Het blijft fascinerend. Het is een wereld waarin je nooit echt kunt doordringen.’
Zondag 20 december is in het Ketelhuis in Amsterdam een exclusieve voorvertoning van Beatrix, Majesteit voor naamgenoten. Vrijdag 25 december, wordt de documentaire om 21.00 uur uitgezonden op Nederland 2. Daarna is hij op dvd verkrijgbaar via www.defamilie.net.
Zie ook www.bobbronshoff.nl/
