jpekker

The Vanishing is géén Spoorloos

Tim Krabbé’s roman Het gouden ei werd in handen van George Sluizer de pakkende thriller Spoorloos, over een man (Gene Bervoets) die tijdens een vakantie in Zuid-Frankrijk zijn vriendin (Johanna ter Steege’s speelfilmdebuut) kwijtraakt bij een benzinestation. Hij gaat naar haar op zoek, steeds obsessiever, maar wat er met zijn vriendin gebeurd is, blijft lang onduidelijk.

De film was een artistiek én commercieel succes. Spoorloos won het Gouden Kalf voor beste speelfilm, Ter Steege de Europese filmprijs als beste actrice in een bijrol, en er kwamen bijna honderdduizend mensen kijken.

Dat alles hielp Sluizer om de grote Amerikaanse studio Twentieth Century Fox te interesseren in een Amerikaanse versie. Sluizer mocht de remake zelf regisseren en had naar eigen zeggen een vetorecht over het nieuwe script.

Scenarioschrijver Todd Graff kreeg van Sluizer het advies om toch vooral niet de oorspronkelijke versie te kopiëren, en aldus geschiedde. Het belangrijkste verschil is het slot, maar het verhaal werd ontdaan van nog een aantal andere scherpe kantjes.

In de remake wordt het stel gespeeld door Kiefer Sutherland en Nancy Travis, Jeff Bridges is de ontvoerder. Hij maakt er een eendimensionale psychopaat van, waar Bernard-Pierre Donnadieu in de eerste versie een intelligente, complexe en intrigerende familieman speelde.

Het eerste wat Bridges in The Vanishing doet, is zichzelf bedwelmen met chloroform en op zijn stopwatch kijken na hoeveel minuten hij weer bijkomt. Hij is dan al hard op weg om in een moorddadig beest te veranderen – natuurlijk als gevolg van een slecht verwerkte traumatische ervaring uit zijn jeugd.

Sluizers Hollywood-debuut kostte 20 miljoen, kwam in 1800 kopieën uit in Amerika, maar was geen al te groot succes. Dat lijkt logisch; The Vanishing is een doornsnee psychologische thriller. Met topacteurs in de hoofdrollen en gemaakt door een regisseur die zijn vak verstaat, dat wel.

De kritieken waren universeel zuur, want er was geen recensent die The Vanishing níet aan Spoorloos spiegelde. Schrijver Tim Krabbé was ook ontevreden: hij herkende zijn boek niet meer terug in de tweede verfilming.