Galerie – Beeldende kunst in Amsterdam
Oh Crisis! #3 – leven voorbij de crisis. T/m 22/4 in Huize Frankendael, Middenweg 72.
In 2000 hees Fiona Tan zich in een tuigje waaraan een enorme tros vuurrode heliumballonnen was bevestigd en tartte ze voor even de zwaartekracht. Het was kort na de millenniumwisseling; Tan wilde een opbeurend, hoopvol werk maken.
Lift, zoals de fraaie zeefdruk heet waarop de maakster boven de boomtoppen van een Amsterdams stadspark hangt, is nu weer eens te zien op de expositie ‘Oh Crisis!’ in Huize Frankendael.
Daarin wordt de vraag gesteld of er alternatieven zijn voor onze economie en hoe onze samenleving verandert na de crisis?
Het antwoord wordt gegeven door twee vertegenwoordigers van een nieuwe generatie bestuurders: Karien van Gennip, directeur ING Private Banking & Investments, en Frank Elderson, directeur van De Nederlandsche Bank. Beiden kozen ook een aantal toepasselijke werken uit hun eigen bedrijfscollectie: Van Gennip onder meer een schilderij van de Duitse romanticus Sven Kroner, met een door zure regen en zwerfafval aangetast landschap (“Over rentmeesterschap gesproken”, zegt ze in een leuke video bij de expositie). Elderson koos een hypnotiserend doek van Ge-Karel van der Sterren en de zeefdruk van Tan. Ter illustratie van de durf van kunstenaars, die volgens Elderson broodnodig is om de huidige crisis te bezweren. “Veel kunstenaars zijn er goed in om op een originele wijze naar de werkelijkheid te kijken.”
Op de expositie zijn wervelende werken te zien van Tjebbe Beekman, Dennis Feddersen en Xi Guo, van schilderijen, tekeningen en foto’s tot 16mm-filmpjes en installaties. In een van de kamers van Huize Frankendael heeft Sarah van Sonsbeeck een zilverkleurig tentje opgezet. Een laatste bastionnetje van de Occupy-beweging, denk je even. Het blijkt een Kooi van Faraday, gemaakt van zilverdraadvezel dat wifi- en telecomsignalen tegenhoudt. Als je erin gaat zitten, weigeren al je moderne communicatiemiddelen dienst, en word je min of meer gedwongen pas op de plaats maken. Van Sonsbeeck – een van de genomineerden voor de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs – laat als geen ander zien hoe kunstenaars de originaliteit van het denken beïnvloeden. Dat komt niet alleen in de zakenwereld van pas.
Andrei Roiter, Studio Visit. T/m 1/5 in Galerie Akinci, Lijnbaansgracht 317.
De tentoonstelling ‘Studio Visit’ in Galerie Akinci is géén traditioneel retrospectief van Andrei Roiter; het is de visie van kunstenaar/fotograaf (en vriend) Paul Kooiker op Roiters werk. Zelf halen ze de surrealist Lautréamont aan om hun samenwerking te typeren: ‘Schoon als de toevallige ontmoeting van een naaimachine en een paraplu op een snijtafel’.
Kooiker grasduinde in het Amsterdamse atelier niet alleen een aantal typerende schilderijen, tekeningen en objecten bij elkaar, maar ook veel buitenbeentjes. De oude koffer met gaten – symbool voor fysieke en mentale vrijheid, en waarschijnlijk het vaakst terugkerende element in het oeuvre van Roiter (Moskou, 1960) – ontbreekt. Wel hangen er humorrijke portretten van Borat en Karl Marx (met ooglapje). Op de vloer staan wonderlijke bouwwerken, veelal gemaakt van schroothout en andere afgedankte materialen, die mobiliteit en transitie suggereren en speels verwijzen naar het Russische constructivisme. In een tweede ruimte hangt een houten slee, waaraan schitterende houtje-touwtje-vleugels zijn bevestigd: spitsvondig en poëtisch, melancholisch en monumentaal.
3 films van Nicolas Provost. t/m 10/4 in Muziekgebouw aan ’t IJ, Piet Heinkade 1.
Vanaf 24 mei draait The Invader in de Nederlandse filmhuizen, het wervelende speelfilmdebuut van Nicolas Provost (Ronse, 1969). Als opmaat zijn in Muziekgebouw aan ’t IJ drie recente kortfilms te zien van de Vlaamse videokunstenaar. In de ontvangstkamer in het Atrium wordt Stardust vertoond, een krap 20 minuten durende, licht-surrealistische thriller die in 2011 op het Rotterdams filmfestival werd bekroond met een Tiger Award. De beelden, onder meer van Hollywoodsterren als Dennis Hopper, Jon Voigt en Danny Trejo, sprokkelde Provost met een verborgen camera bij elkaar in de gokstad Las Vegas.
In een rode doos naast de ontvangstkamer draait het minstens zo intrigerende en suggestieve Plot Point, samengesteld uit in het geheim geschoten beelden van voorbijgangers en politieagenten op Times Square. En na zonsondergang wordt op de grote, witte wand van het Atrium het hypnotiserende Storyteller geprojecteerd. Geen mens die er oog voor lijkt te hebben. Enerzijds past dat wel een beetje bij de unheimische filmpjes, anderzijds verdienen ze toch echt meer aandacht.
De rubriek Galerie verschijnt iedere vrijdag in Het Parool.
