jpekker

Actie! – Coolsingel Rotterdam, zaterdag 18 september 2010, 16.31 uur

Links van het voetgangerslicht: cameraman Micha Douwes; rechts, gesticulerend, regisseuse Pascale Simons. Foto Bob Bronshoff.

Op een zachte zaterdagmiddag hangen een stuk of tien jongeren voor het Beursgebouw aan de Rotterdamse Coolsingel, naast en tegen het bronsgroene standbeeld van Gijsbert Karel van Hogendorp. De een speelt met zijn mobiel, een ander werkt haar make-up bij. ‘Het is verboden zich op de trappen op te houden (Art. 16 APV)’, staat er op een bordje pal achter hen. De jongens en meisjes – blond, donker en alles er tussenin – zijn figuratie in Lotus, het speelfilmdebuut van Pascale Simons. Ze verschillen niks van het winkelpubliek dat in enorme stromen voorbij trekt.

“Wij weten ook niet waar Pascale blijft”, meldt de persoonlijke assistent van regisseur Pascale Simons na een tijdje. “Ze moest nog even een paar shotjes draaien.” Een dik uur later komt ze eindelijk aangewandeld. “We hebben een wilde klaproos gefilmd”, zegt ze doodgemoederd. “We hebben hem in het asfalt geplant, tussen het voortrazende verkeer. Hij waait alle kanten op, maar blijft wel staan. De klaproos symboliseert de levenskracht van de mens. Ik vond het heel ontroerend, maar ik was geloof ik de enige.” Ze zegt het stralend. “Het kostte veel tijd, maar het is prachtig geworden!”

Dan richt ze zich tot de figuranten. Het is inmiddels al wat later op de middag en een stuk frisser, toch moeten de jassen en truien uit. Het moet er ’s zomers uitzien, want haar speelfilmdebuut Lotus speelt immers op anderhalve zomerse dag.

Simons legt uit wat ze wil, terwijl steadicam en geluid in gereedheid worden gebracht. De figuranten steken een paar keer de drukke Coolsingel over. Een tram passeert. Winkelend Rotterdam heeft niks in de gaten. Een dakloze probeert de gratis 010 te verkopen. “Kom maar”, gesticuleert Simons. Vervolgens richt ze haar blik snel op de monitor die voor haar buik hangt. “Weer een shotje gestolen”, zegt ze tevreden.

Het moet een paar keer opnieuw, omdat de zon net achter een wolk verdwijnt of omdat een tram pal voor de camera blijft staan, maar dan is Simons tevreden. “Helemaal goed zo!” De figuranten moeten zich snel omkleden, een ander zomers shirtje aan, en de straat vanaf de andere kant oversteken. “Koud? Een paar dagen geleden, toen was het koud”, lacht Siemons. Toen namen we ’s nachts een scène op met Birgit Schuurman op Rotterdam CS. Ze stond op een loopbrug over het spoor werkelijk te vernikkelen van de kou. Maar het ziet er prachtig uit: haar shawl wapperde heel mooi in de wind; ze is net een sirene. Ik ben al heel vaak heel erg blij geweest tijdens de opnamen.”

In de organische mozaïekfilm Lotus zoomt Simons, die afstudeerde aan de Filmacademie en sinds 1999 korte films, commercials, tv-series en -programma’s regisseert (waaronder de One Night Stand Kinkerstraat en Nachtschade), in op verschillende vormen van eenzaamheid. “De pestpokke van eenzaamheid is dat je naar je navel gaat zitten kijken en je afsluit. Het een taboe om je eenzaam te voelen, maar deze film laat hoop ik zien dat je de enige niet bent.”

Lotus, een productie van IJswater Films in coproductie met Revolver Media Productions en de VPRO, komt tot stand in het kader van het lowbudget speelfilmplan De Oversteek III, en wordt ondersteund door het Filmfonds, CoBO en het Mediafonds. Ook het Rotterdam Media Fonds levert een bijdrage. Het is de bedoeling dat de film voorjaar 2011 te zien is in de filmtheaters.

Lotus, Nederland 2011 / Scenario: Philip Delmaar / Regie: Pascale Simons / Camera: Micha Douwes / Montage: Peter Alderliesten / Productie: Marc Bary / Uitvoerend producenten: Ben Bouwmeester en Ada Goossens / Production Design: Harry Ammerlaan / Muziek: REC Sound / Met: Monic Hendrickx, Gaite Jansen, Georgina Verbaan, 
Chris Zegers, Raymond Thiry, Jack Wouterse, Nasrdin Dchar,
Peggy-Jane de Schepper, Whitney Franker en Birgit Schuurman Kleur, 90 minuten / Omroep: VPRO / Distributie: T.B.A. / Te zien: zomer 2011

Dit artikel verscheen eerder in De Filmkrant.