Hangende kunst als protest tegen de bezuinigingen
Middenin de enorme expositieruimte van CBK Amsterdam hangt een comfortabele rotanstoel aan een ketting. Er bungelt een been uit, een meter of twee boven de vloer. Een been met een blote voet. Het been beweegt. Nadere inspectie leert dat er een mens aan vast zit. Een levend mens, dat de krant zit te lezen.
Take your time / Hang around heet dit werk van André Pielage. Hij maakte het omdat veel mensen niet meer weten wat het is om écht vrije tijd te hebben. Pielage nodigt het publiek uit onderdeel te worden van zijn kunstwerk: “wie weet geven die paar uur in de stoel je wel een verhelderend inzicht, maar als dat niet het geval is, kom je in ieder geval heerlijk tot rust”.
Praten met het publiek wordt ontmoedigd; bellen in de stoel is niet gewenst, aldus Pielage in de handleiding voor hangers. De mevrouw met het bungelende been heeft naast de stapel kranten die is blijven liggen tijdens de vakantie tóch haar iPhone mee omhoog genomen. Maar ze zegt niet op te nemen. Ze heeft wel een foto van haar blote voeten op Facebook gezet…
CBK Amsterdam toont ‘hangende kunst’ van vijftien kunstenaars. Met uitzondering van het ‘kinetisch object’ van Zoro Feigl – een door een motortje aangedreven, naar lieve lust rondzwiepende groene slang – zijn ze allemaal speciaal gemaakt voor Hanging around.
Erik Alkema verbond drie fleecestof kerktorens op kunstige wijze aan elkaar: de kathedraal van Chartres als ruimteschip. Herman Lamers en Yvo van der Vat takelden een lichtwerk en een kopieerapparaat naast elkaar de hoogte in – je moet maar moet hopen dat het stevig aan de spanten is bevestigd. Als je aan een koord trekt, scheidt het kopieerapparaat een A4-tje af. Op de ene kant staat een afbeelding van het lichtwerk, op de andere kant een plaatje van ‘forced situations’, afkomstig uit de beeldarchieven van beide kunstenaars.
Ook mooi: Ronald van der Meijs maakte de installatie If I could live in the past, I wouldn’t need a memory, bestaande uit twee ‘longen’ van aan elkaar gesealde plastic winkeltassen en een fragiel – leeg – vogelkooitje van houtskoolstaafjes.
Het is een subtiele verwijzing naar het gegeven dat op deze plek ooit gas werd gewonnen uit steenkool. En dat de mijnwerkers een kanariepietje in een kooitje mee de mijn in namen om te waarschuwen tegen giftige dampen. Van der Meijs beschouwt de kanarie – die kort na de opening uit het kooitje brak en nooit meer is teruggezien – tevens als een metafoor voor ‘de kunstenaar in moeilijke tijden’.
Zo moet de gehele expositie eigenlijk worden gezien als metafoor en/of protest: menig kunstenaar ziet in deze tijd van crisis en bezuinigingen zijn/haar beroepspraktijk aan een zijden draadje hangen. “Hanging Around toont daarom de creativiteit, motivatie en inzet van kunstenaars die deze tijden van crisis en bezuinigingen vol goede moed weten te doorstaan en trots verkondigen: luctor et subsisto: ik worstel en blijf hangen!”
Hanging Around. T/m 23 /8 in CBK Amsterdam, Oranje-Vrijstaatkade 71. Donderdag 21/8 is in CBK Amsterdam een debatavond rond de vraag: hoe (over)leef je als kunstenaar?
