jpekker

Een kat in een verkeerd lichaam

minoes1

In Minoes – na Abeltje en de televisieserie Otje de derde Annie M.G. Schmidt-verfilming van Bos Bros – verandert een poes van het ene op het andere moment in een mens. In het boek is niet precies duidelijk waardoor, in het knappe scenario van Tamara Bos wordt kat Minoes van de Emmalaan een juffrouw doordat ze likt aan een vat chemisch afval, afkomstig van de plaatselijke deodorantfabriek.

Uiterlijk is Minoes helemaal mens, van binnen heeft ze nog bijna alle katse eigenschappen. Minoes spint zachtjes als ze een visje eet, blaast naar honden, doet neusieneusie met haar oude kattenvrienden en geeft kopjes. Alleen wassen doet ze met een washandje. ‘Ik ben een kat in een verkeerd lichaam’, jammert ze.

Minoes vindt onderdak bij meneer Tibbe, journalist bij de Killendoornse Courant, waar hij hevig onder vuur ligt omdat er nooit nieuws in zijn stukjes staat. Tibbe is namelijk te verlegen om naar iedereen toe te durven stappen.

missminoes

In ruil voor kost en inwoning levert Minoes Tibbe scoops, met dank aan het roddelcircuit van de kattenpersdienst. Tibbe maakt razendsnel carrière en krijgt zelfs een auto van de zaak, totdat hij de handel en wandel van meneer Ellemeet aan de kaak stelt, de eigenaar van de deodorantfabriek, weldoener van de stad en de nieuwe voorzitter van de vereniging van dierenvrienden.

Het knappe van Vincent Bals film is dat werkelijk alle veranderingen ten opzichte van het bekroonde kinderboek uit 1970 verbeteringen zijn en dat tegelijkertijd niets van de charme van Annie M.G. Schmidt verloren is gegaan.

Bibi, het meisje uit de buurt, werd de dochter van Tibbes bemoeizuchtige benedenbuurvrouw en kreeg een grotere rol. Op Tibbes laptop installeert ze een programma waardoor ouderwetse schrijfmachinegeluiden klinken als hij zijn artikelen tikt. De hoofdprijs van de tekenwedstrijd die zij wint, is geen fototoestel maar een handzame digitale camera, die Tibbe later zeer van dienst zal zijn.

Bal, die eerder de veelgeprezen jeugdfilm Man van staal regisseerde, creëert een tijdloze, universele wereld, ondanks de auto’s met blauwe nummerplaten en dienders in oude uniformen. In die wereld moet Minoes mens durven worden en Tibbe van zich af leren bijten.

1967045_width484

De perfectionistische regisseur bemoeide zich met alles; van de geestige, geanimeerde openingssequentie tot het affiche. Met engelengeduld is gesleuteld aan de katten, die met behulp van gedrilde katten uit het commercial-circuit, bewegende modellen, digitale technieken en de stemmen van bekende Nederlanders als Paul Haenen en Hans Teeuwen stuk voor stuk een eigen karakter kregen.

Ook de bewoners van Killendoorn zijn uitstekend gecast. Theo Maassen overtuigt als de sullige goedzak Tibbe, Pierre Bokma als de onweerstaanbare slechterik Ellemeet, Hans Kesting als de blijmoedige haringman en de debuterende Sarah Bannier als de dappere Bibi.

Maar de grootste attractie van Minoes is Carice van Houten. In haar parmantige, groene mantelpakje en met groen gelakte nagels. Het ene moment ligt ze opgerold in een kartonnen doos te slapen, dan weer sluipt zij soepel en lenig over de daken of duikt ze schuw weg onder de tafel. Haar mimiek en haar bewegingen zijn zo kats als maar kan – en dat terwijl Van Houten tijdens de opnamen met pilletjes haar kattenalergie moest onderdrukken.

Minoes van Vincent Bal, za 29/12, 09.00 uur, Nederland 3.